Sztuka instalacji
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-SZI-WE |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Sztuka instalacji |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Wykład z epok |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Skrócony opis: |
Wykład omawia i porządkuje zjawisko sztuki instalacji. |
Pełny opis: |
Zajęcia poświęcone są prezentacji i interpretacji sztuki instalacji jako ważnego nurtu w sztuce współczesnej. Wykład omawia genezę sztuki instalacji w tradycji lat 60. Definiuje sztukę instalacji jako złożoną relację między heterogeniczną strukturą dzieła, pozycją widza oraz materialnym i symbolicznym kontekstem. Zajęcia pokazują istotne tematy podejmowane przez współczesnych artystów – indywidualnej percepcji i partycypacji, historii i pamięci, polityczności sztuki instalacji. Kolejne wykłady poświęcone są poszczególnym realizacjom, podejmującym ramowe tematy w nowym formacie artystycznym – w twórczości m. in Olafura Eliassona, Jamesa Turrella, Billa Violi, Leona Tarasewicza, Mirosława Bałki, Christiana Boltanskiego, Shimona Attie, Anselma Kifera, Rachel Whiteread, Doris Salcedo, Santiago Sierry. |
Literatura: |
Bishop Clair, Installation Art. A Critical History, London 2005; Guzek Łukasz, Sztuka instalacji. Zagadnienie związku przestrzeni i obecności w sztuce współczesnej, Warszawa 2007; Fer Briony, The Infinite line. Re-making art after modernism, Yale University Press , New Haven- London 2004; Rorimer Anne, New art in the 60s and 70s. Redefining reality, London 2004. Rosenthal Mark, Understanding Installation Art: From Duchamp to Holzer, Munich 2003. |
Efekty uczenia się: |
Student zdobywa umiejętności w zakresie analizy i interpretacji współczesnych zjawisk artystycznych. Zajęcia powinny skłonić słuchaczy do wyrażania własnych sądów na ich temat, a także do aktywnego uczestnictwa w bieżącym życiu artystycznym, w którym omawiane obszary twórczości zajmują istotne miejsce. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena na podstawie egzaminu pisemnego. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.