Entrepreneurship. Open your head.

Zajęcia uruchamiają przedsiębiorczość studentów poprzez działania budujące katalog „cech przedsiębiorczych”: otwartość, sprawczość, proaktywność, odwaga, pasja, relacyjność, kooperacja, kreatywność, decyzyjność, planowanie, projektowanie, szacowanie, weryfikowanie, sprzedawanie. Uczestnicy zajęć poprzez eksperymentowanie i prowadzenie zespołowych projektów („learning by doing”) rozwijają kompetencje miękkie niezbędne w życiu osobistym i zawodowym.

Zajęcia dostarczają możliwości weryfikacji kompetencji w ramach rzeczywistego projektu weryfikowanego w świecie zewnętrznym (inny wydział lub poza UW).

Głównym celem zajęć jest budowanie w studentach kompetencji i postaw niezbędnych do podejmowania efektywnych działań zarówno w sektorze prywatnym, publicznym jak i społecznym, z wykorzystaniem wiedzy zdobytej w trakcie studiowania.

To kontynuacja podejmowanych już na UW działań na rzecz zwiększenia innowacyjności i przedsiębiorczości studentów i doktorantów. Tym razem większy nacisk kładziemy na budowanie odpowiedniego nastawienia studentów i postaw nakierowanych na gotowość zmieniania rzeczywistości, kontrolowania swoich decyzji edukacyjnych i zawodowych (entrepreneurial mindset - przedsiębiorcze myślenie).

Budując sylabus korzystamy z doświadczeń partnerów zagranicznych UW w ramach sieci ASHOKA U (szczególnie programu Arizona State University oraz Watson Institute ) oraz Sieci Przedsiębiorczych Kobiet (w ramach DELab UW) , a także programu przedsiębiorczości na Plymouth University .

Bazujemy na obecnej sytuacji studentów, analizie ich decyzji edukacyjnych, ambicji i planów, doświadczanych barier i deficytów (zarówno w nich samych jak i kontekście, w którym się znajdują). Następnie proponujemy warsztaty i zajęcia rozwijające myślenie przedsiębiorcze.

Zajęcia odbywają się na trzech poziomach:

- intrapersonalnym – indywidualne kompetencje, nastawienia, postawy i doświadczenia – z naciskiem na planowanie rozwoju,

- interpersonalnym – testowanie pracy w grupie, zdolności do kooperacji, zarządzania pracą innych ludzi i sieciowania się (poza własnym zespołem),

- kontekstu – czyli rozumienia i nawigowania po kontekście i obszarach, na które oddziałujemy (systemy, instytucje, organizacje).

1) https://entrepreneurship.asu.edu

2) http://www.watsonuniversity.org/about/academics/

3) http://www.siecprzedsiebiorczychkobiet.pl/category/programy/best/

4) https://www.plymouth.ac.uk/student-life/your-studies/academic-services/careers-and-employability

Student po przejściu bloku zajęć z Nowej Przedsiębiorczości powinien mieć kompetencje do lepszego poruszania się po wszystkich tych trzech poziomach i rozumieć ich wzajemne współoddziaływanie.

Nowa Przedsiębiorczość jest modyfikacją kierunku „Social Entreprenurship” w szkolnictwie wyższym, gdzie nacisk kładzie się na:

- budzenie zaangażowania studentów do podejmowania praktycznych działań na rzecz poprawy warunków życia

- łączenia najnowszych dokonań nauki z wyzwaniami, które stoją przed ludźmi

- tworzenia trans-dyscyplinarnych zespołów zadaniowych pracujących nad rozwiązaniem konkretnego wyzwania

- zredefiniowane modele kontaktu z wykładowcami, ekspertami zewnętrznymi i praktykami (mentoring, coaching)

Forma zajęć: 40 h + 5 h konsultacji zespołowych = 45 h, 4 ECTS

Rozdaj zaliczenia: Zaliczenie na ocenę

Limit miejsc 16 osób.

Zagadnienia:

Wychodzenia ze „strefy komfortu” - analiza obecnej sytuacji studentów, bazy na której będzie budowana ich ścieżka rozwoju i planowanie konkretnych projektów.

Analiza dotychczasowych doświadczeń edukacyjnych i zawodowych uczestników.

Praca indywidualna nad mapą własnych kompetencji oraz odtworzenie wyobrażeń o tym jak chcą pracować po skończeniu studiów.

Rysowanie możliwych trajektorii zawodowych absolwentów UW (ścieżka naukowa, korporacyjna, nauczycielska etc.).

Narzędzia, kompetencje niezbędne w każdej z tych ścieżek – zestawienie z indywidualnymi mapami kompetencji i planów.

Ćwiczenia o przewadze odpowiedniego nastawienia i ciężkiej pracy nad talentem.

Praca warsztatowa nad zrozumieniem i testowaniem zestawu postaw będących najlepszymi predyktorami innowacyjności.

- zdolność do kooperacji, konkretne przejawy skutecznego networkingu za równo

w środowisku naukowym jak i biznesowym (przykłady przenikania się tych obszarów)

- zdolność identyfikacji ważkich problemów, na które trzeba teraz szukać odpowiedzi (przykład genetyki, terapii rakowych) – sposoby orientowania się w kluczowych wyzwaniach albo wyzwaniach zaniedbanych, a mających kapitalne znaczenie (połączenie bycia responsywnym i jednocześnie zdolność niestandardowego myślenia, poza schematami, niehierarchicznie).

_ postawa interesowania się światem swoim wydziałem, najbliższą okolicą ale też kwestiami globalnymi – budzenie przekonania, że każdy rodzaj wyzwań może być zmieniany, kształtowany czy redefiniowany

- zdolność korzystania z krytyki, uczenia się na podstawie feedbacku i jego dawania

- non-konformizm w uczeniu się i osiąganiu celów biznesowych

- zdolność analizowania dużych zbiorów danych – by przewidywać najbardziej rozwojowe obszary innowacji

Dodatkowo: Autoprezentacja, umiejętność „sprzedawania swoich kompetencji”, nagranie video

Style, kultura spotkań, kultura organizacyjna

Metody projektowania kreatywnego - DT, elementy UX, design thinking,

Sposoby analizy otoczenia pod kątem realizacji projektu. Wybór konkretnych zagadnień – dyskusja nad kryteriami wyboru – co zdaniem uczestników powinno decydować o inwestowaniu w działania w danym obszarze. Analiza otoczenia i posiadanych zasobów oraz wstępnych zarysów projektów.

Podział na grupy projektowe.

Poznanie najbardziej podstawowych narzędzi projektowych (Kanwa Lean), narzędzia współpracy (Asana, Trello, Google Docs).

Stworzenie planów działań poszczególnych grup, modeli działania w projekcie oraz dopasowanie mentorów z zasobów UW i zewnętrznych, których można włączyć do realizacji projektu.

Przygotowanie prezentacji dla potencjalnych mentorów uzasadniających wagę włączenia się do działania (symulacja sytuacji szukania inwestora czy też sponsora działań).

Praca nad realizacją projektu. Zajęcia m.in. w terenie co pozwoli uczestnikom testować podejście design thinking (niekoniecznie pełną metodę, a raczej założenia dotyczące projektowania usług i testowania rozwiązań). Analiza wniosków i ich adaptacja w projekcie.

Konsultacje w zakresie prowadzonych projektów

Ewaluacja efektów – prezentowanie wyników swoich prac i modyfikacji – innym grupom oraz mentorom. Podsumowanie i wzajemne omówienie przygotowanych projektów w aspekcie istoty rozwiązania problemu, klientów, otoczenia, kosztów, realności zrealizowania.

Daniel H. Pink, Drive. The Surprising Truth about what Motivates Us.

Daniel H. Pink, To Sell is Human. The Surprising Truth about Moving Others

Coyle Daniel, Kod talentu. Jak zostać geniuszem

● umiejętność identyfikowania i rozwiązywania problemów, w tym umiejętność definiowania własnej naturalnej motywacji,

● umiejętność pracy w grupie – korzystanie z nowoczesnych narzędzi do pracy grupowej

● umiejętność analizy i syntezy informacji różnego typu i z zakresu różnych dyscyplin, wraz z ich zastosowaniem w praktyce

● umiejętność zwięzłego i przekonywującego komunikowania się i przekonywania do swoich racji, w tym polemiki z kontrargumentami wobec nowego pomysłu

● przetestowanie sytuacji poszukiwania partnerów i inwestorów do realizacji swojego pomysłu

Na podstawie projektu polegającego na przeprowadzeniu badań otoczenia, analizie ich wyników oraz bazującego na nich opracowanego modelu biznesowego.