Seminarium tematyczne - Modele grzeczności w analizie interakcji werbalnych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3304-2DXW-ST-34 |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Seminarium tematyczne - Modele grzeczności w analizie interakcji werbalnych |
Jednostka: | Instytut Romanistyki |
Grupy: |
Plan 2 stopień 1 rok Plan 2 stopień 2 rok Przedmioty dla studiów dziennych i wieczorowych Przedmioty obieralne - Seminarium tematyczne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | francuski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Celem tych zajęć jest zapoznanie studentów z najważniejszymi modelami grzeczności językowej i wykształcenie umiejętności zastosowania tych modeli w analizie konkretnych interakcji werbalnych. |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
Zajęcia przybliżają problematykę teorii interakcji werbalnych. Studenci poznają wybrane modele uprzejmości językowej (m. in. koncepcję P. Brown i S. Levinsona, C. Kerbrat-Orecchioni, G. Leecha, R. Lakoff) i będą analizować różne rodzaje interakcji werbalnych (rozmowę, wywiad, debatę, kłótnię, transakcję handlową i inne) z punktu widzenia grzeczności językowej. W semestrze zimowym 2020/2021 dyżur odbywać się będzie zdalnie (zoom.us) we wtorki, w godz. 12-13. Link do spotkania zostanie wysłany po uprzednim umówieniu się mailowym. |
Pełny opis: |
I. Główne elementy teorii interakcji 1. Sytuacja komunikacyjna : relacje pomiędzy uczestnikami interakcji, czas i miejsce, cel interakcji, 2. Struktura interakcji, 3. Typologia interakcji II. Modele uprzejmości językowej 1. Maksymy konwersacyjne H.P. Grice'a i teoria twarzy E.Goffmana jako podstawa teorii uprzejmości 2. Model grzeczności P. Brown & S.Levinsona, 3. C.Kerbrat-Orecchioni i akty wartościujące twarz 4. Maksymy grzecznościowe G. Leecha 5. Koncepcja grzeczności R. Lakoff 6. Międzykulturowy wymiar grzeczności językowej R.Scollon i S. Scollon 7. Zastosowanie modelu teorii uprzejmości w różnych typach interakcji werbalnych. |
Literatura: |
Brown P. & Levinson S. 1987, Politness. Some universals in Language Usage, Cambridge, Cambridge University Press. Charaudeau P. MaingueneauD. (dir.) 2002 Dictionnaire d’analyse du discours, Paris, Editions du Seuil. Goffman E. 1973, La mise en scène de la vie quotidienne. La présentation de soi. Paris, Editions de Minuit, Coll. Le sens commun. Grice H. Paul. Logique et conversation. In: Communications, 30, 1979. La conversation. pp. 57-72. Kerbrat-Orecchioni C. 1990, Les interactions verbales, tome I , Paris, Armand Colin. Kerbrat-Orecchioni C. 1992, Les interactions verbales, tome II, Paris, Armand Colin. Kerbrat-Orecchioni C., 1994, Les interactions verbales, tome III, Paris, Armand Colin. Lakoff R., 1973, The logic of politeness; or minding your P's and Q's. In : Papers from the Ninth Regional Meeting of the Chicago Linguistics. Leech G., 1983, Principles of Pragmatics, London and New York, Longman. Scollon R. i Scollon S., 1995, Intercultural Communication. A discourse Approach. Oxford. Black-well. Watts R. (2003) Politness. Key Topics in Sociolinguistic, Cambridge, Cambridge Press University. |
Efekty uczenia się: |
1. Studenci będą w stanie opisać główne nurty teorii interakcji werbalnych i koncepcje uprzejmości językowej. 2. Studenci będą w stanie zanalizować różne typy interakcji werbalnych z punktu widzenia struktury, kontekstu, relacji pomiędzy uczestnikami a także celu interakcji i odpowiadających jej cech charakterystycznych. 3. Studenci będą w stanie zanalizować interakcje werbalne uwzględniając różne modele grzeczności językowej. |
Metody i kryteria oceniania: |
- aktywne uczestnictwo w zajęciach (dozwolone są 3 nieobecności nieusprawiedliwione) - pisemna, zdalna praca zaliczeniowa pod koniec semestru. Forma i kryteria zaliczenia przedmiotu mogą ulec zmianie w zależności od aktualnej sytuacji zagrożenia epidemicznego. Równoważne warunki zaliczenia zostaną ustalone zgodnie z wytycznymi obowiązującymi na Uniwersytecie Warszawskim, w porozumieniu z uczestnikami zajęć. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.