Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Językoznawstwo portugalskie I

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3305-JP1-1U
Kod Erasmus / ISCED: 09.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0232) Literatura i językoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Językoznawstwo portugalskie I
Jednostka: Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Grupy: Plan specjalności brazylijskiej 1 rok 2 stopnia
Plan specjalności portugalskiej 1 rok 2 stopnia
Przedmioty podstawowe dla 1 roku studiów 2 stopnia, specjalność portugalska
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: portugalski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe
Założenia (opisowo):

Znajomość języka portugalskiego na poziomie średnio-zaawansowanym (B1, B2)
Tryb prowadzenia:

lektura monograficzna
zdalnie
Skrócony opis:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z różnorodnością kontaktów językowych okresu tzw. "Złotego Wieku" języka portugalskiego oraz konsekwencjami tych kontaktów w dobie współczesnej.
Pełny opis:

W XV wieku, wraz z początkiem portugalskiej ekspansji zamorskiej, język portugalski opuścił granice Europy i rozpoczął nowy etap swych dziejów. W odróżnieniu do tzw. portugalskiego "europejskiego", badacze mówią o początkach historii języka portugalskiego "pozaeuropejskiego". Na wszystkich kontynentach, do których docierał, język portugalski napotykał na rozmaite uwarunkowania społeczne i językowe, które kształtowały proces jego ewolucji, wyznaczały jego status i jego funkcje społeczne.

Celem zajęć jest zaprezentowanie dziejów języka portugalskiego odmiany „pozaeuropejskiej” w dobie „Złotej Epoki”, wskazanie na różnorodność i bogactwo odmian, jakie ukształtowały się pod jego wpływem, a także próba wyjaśnienia przyczyn, które doprowadziły do formowania się każdej z nich.

Na terenach uprzednio niezamieszkałych język portugalski pozostawał w formie XV wiecznych dialektów, zawiezionych tam przez pierwszych żeglarzy i odkrywców. W zamieszkałych regionach Afryki, Brazylii czy Azji, w zależności od napotkanych warunków językowych, dochodziło bądź do konieczności posługiwania się, poza własnym językiem, również językami innych grup, do potrzeby odwoływania się do form wehikularnych, bądź do kształtowania się języków mieszanych, takich jak pidżyny czy języki kreolskie.
Literatura:

Castro, I., Introdução à História do Português. Geografia da Língua. Português Antigo, Edições Colibri, Lisboa, 2005.

Hlibowicka-Węglarz B., 2003, Język portugalski w świecie, Lublin.

Hlibowicka-Węglarz B., 2013, Portugalskie języki kreolskie w Afryce, Lublin.

Hlibowicka-Weglarz B.,2017, Pidżyny i inne języki wehikularne, „LingVaria” 1 (23), s. 25-41.

HLIBOWICKA-WĘGLARZ B., O „cudownych formacjach” czyli rzecz o językach kreolskich, „LingVaria”, nr 1 (25), 2018, UJ, ISSN 0204-8779, pp. 21-37.

Reto, L.A., Machado, F.L., Esperança, J.P., Novo Atlas da Língua Portuguesa, Camões, Lisboa, 2016.
Efekty uczenia się: (tylko po angielsku)

SABERES

- O aluno tem um panorama Linguística como ciência e a constituição do objeto nos estudos linguísticos (K_W05 e K_W06, S3K_ W05, S3K_ W06, S4K_ W05, S4K_ W06);

- O aluno reconhece a terminologia, teoria e metodologia dos estudos linguísticos (K_W01 e K_W05, S3K_ W05, S3K_ W06, S4K_ W05, S4K_ W06);

- O aluno compreende regras relativas ao conhecimento linguístico necessário à análise e interpretação de textos que representam vários registros e estilos em nível avançado do Português do Brasil (K_W01, S3K_ W01, S3K_ W06, S4K_ W01, S4K_ W06);

- O aluno (re) conhece as realizações históricas e contemporâneas dentro do campo da Linguística (K_W06, S3K_ W06, S3K_ W04, S4 S4K_ W04, K_ W06).

COMPETÊNCIAS

- O aluno é capaz de utilizar a língua portuguesa na variedade brasileira ativamente e passivamente no nível avançado, o que lhe permite comunicar (escrito e oral) e preparar trabalhos acadêmicos e científicos dentro do campo dos estudos linguísticos (K_U05, S3K_ U05, S3K_U06, S4K_ U05, S4K_U06);

- O aluno sabe, de forma independente, trabalhar com conhecimentos no campo de estudos linguísticos, realizando de forma autônoma investigação científica (K_U01, S3K_ U01, S4K_ U01);

- O aluno é capaz de utilizar as competências linguísticas adquiridas no domínio da compreensão e criação de textos orais e escritos utilizando terminologia profissional (K_U3, S3K_ U03, S4K_ U03);

- O aluno é capaz de reconhecer e refletir criticamente sobre as distintas áreas de atuação da Linguística (K_U02 e K_U06, S3K_ U02, S3K_ U06, S3K_ U02, S4K_ U02).

COMPETÊNCIAS SOCIAIS

- O aluno revela conhecimentos referentes às principais caraterísticas e singularidades da língua e cultura dos países de língua oficial portuguesa (K_K02, K02 S3K_, K02 S4K_);

- O aluno desenvolve competências para a comunicação de nível avançado em português, desenvolvendo trabalhos em cooperação (K_K01, S3K_ K01, S4K_ K01).
Metody i kryteria oceniania:

Przy ocenianiu brane są pod uwagę następujące kryteria:

test pisemny, ustne prezentacje, aktywny udział w zajęciach, egzamin
Praktyki zawodowe:

-

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 20 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Michał Belina
Prowadzący grup: Michał Belina
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Konwersatorium - Egzamin
Skrócony opis:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z różnorodnością kontaktów językowych okresu tzw. "Złotego Wieku" języka portugalskiego oraz konsekwencjami tych kontaktów w dobie współczesnej.
Pełny opis:

W XV wieku, wraz z początkiem portugalskiej ekspansji zamorskiej, język portugalski opuścił granice Europy i rozpoczął nowy etap swych dziejów. W odróżnieniu do tzw. portugalskiego "europejskiego", badacze mówią o początkach historii języka portugalskiego "pozaeuropejskiego". Na wszystkich kontynentach, do których docierał, język portugalski napotykał na rozmaite uwarunkowania społeczne i językowe, które kształtowały proces jego ewolucji, wyznaczały jego status i jego funkcje społeczne.

Celem zajęć jest zaprezentowanie dziejów języka portugalskiego odmiany „pozaeuropejskiej” w dobie „Złotej Epoki”, wskazanie na różnorodność i bogactwo odmian, jakie ukształtowały się pod jego wpływem, a także próba wyjaśnienia przyczyn, które doprowadziły do formowania się każdej z nich.

Na terenach uprzednio niezamieszkałych język portugalski pozostawał w formie XV wiecznych dialektów, zawiezionych tam przez pierwszych żeglarzy i odkrywców. W zamieszkałych regionach Afryki, Brazylii czy Azji, w zależności od napotkanych warunków językowych, dochodziło bądź do konieczności posługiwania się, poza własnym językiem, również językami innych grup, do potrzeby odwoływania się do form wehikularnych, bądź do kształtowania się języków mieszanych, takich jak pidżyny czy języki kreolskie.
Literatura:

Castro, I., Introdução à História do Português. Geografia da Língua. Português Antigo, Edições Colibri, Lisboa, 2005.

Hlibowicka-Węglarz B., 2003, Język portugalski w świecie, Lublin.

Hlibowicka-Węglarz B., 2013, Portugalskie języki kreolskie w Afryce, Lublin.

Hlibowicka-Weglarz B.,2017, Pidżyny i inne języki wehikularne, „LingVaria” 1 (23), s. 25-41.

HLIBOWICKA-WĘGLARZ B., O „cudownych formacjach” czyli rzecz o językach kreolskich, „LingVaria”, nr 1 (25), 2018, UJ, ISSN 0204-8779, pp. 21-37.

Reto, L.A., Machado, F.L., Esperança, J.P., Novo Atlas da Língua Portuguesa, Camões, Lisboa, 2016.
Uwagi:

Zajęcia prowadzone są w trybie zdalnym w semestrze zimowym 2021/2022.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/25" (jeszcze nie rozpoczęty)

Okres: 2024-10-01 - 2025-01-26
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 20 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Michał Belina
Prowadzący grup: Michał Belina
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Konwersatorium - Egzamin
Skrócony opis:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z różnorodnością kontaktów językowych okresu tzw. "Złotego Wieku" języka portugalskiego oraz konsekwencjami tych kontaktów w dobie współczesnej.
Pełny opis:

W XV wieku, wraz z początkiem portugalskiej ekspansji zamorskiej, język portugalski opuścił granice Europy i rozpoczął nowy etap swych dziejów. W odróżnieniu do tzw. portugalskiego "europejskiego", badacze mówią o początkach historii języka portugalskiego "pozaeuropejskiego". Na wszystkich kontynentach, do których docierał, język portugalski napotykał na rozmaite uwarunkowania społeczne i językowe, które kształtowały proces jego ewolucji, wyznaczały jego status i jego funkcje społeczne.

Celem zajęć jest zaprezentowanie dziejów języka portugalskiego odmiany „pozaeuropejskiej” w dobie „Złotej Epoki”, wskazanie na różnorodność i bogactwo odmian, jakie ukształtowały się pod jego wpływem, a także próba wyjaśnienia przyczyn, które doprowadziły do formowania się każdej z nich.

Na terenach uprzednio niezamieszkałych język portugalski pozostawał w formie XV wiecznych dialektów, zawiezionych tam przez pierwszych żeglarzy i odkrywców. W zamieszkałych regionach Afryki, Brazylii czy Azji, w zależności od napotkanych warunków językowych, dochodziło bądź do konieczności posługiwania się, poza własnym językiem, również językami innych grup, do potrzeby odwoływania się do form wehikularnych, bądź do kształtowania się języków mieszanych, takich jak pidżyny czy języki kreolskie.
Literatura:

Castro, I., Introdução à História do Português. Geografia da Língua. Português Antigo, Edições Colibri, Lisboa, 2005.

Hlibowicka-Węglarz B., 2003, Język portugalski w świecie, Lublin.

Hlibowicka-Węglarz B., 2013, Portugalskie języki kreolskie w Afryce, Lublin.

Hlibowicka-Weglarz B.,2017, Pidżyny i inne języki wehikularne, „LingVaria” 1 (23), s. 25-41.

HLIBOWICKA-WĘGLARZ B., O „cudownych formacjach” czyli rzecz o językach kreolskich, „LingVaria”, nr 1 (25), 2018, UJ, ISSN 0204-8779, pp. 21-37.

Reto, L.A., Machado, F.L., Esperança, J.P., Novo Atlas da Língua Portuguesa, Camões, Lisboa, 2016.
Uwagi:

Zajęcia prowadzone są w trybie zdalnym w semestrze zimowym 2021/2022.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)