Krytyka i historia przekładu (P)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3305-KHPP-1U |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.4
|
Nazwa przedmiotu: | Krytyka i historia przekładu (P) |
Jednostka: | Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich |
Grupy: |
Plan specjalności portugalskiej 1 rok 2 stopnia Przedmioty podstawowe dla 1 roku studiów 2 stopnia, specjalność portugalska |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | portugalski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (lista przedmiotów): | Teoria przekładu I (P) 3305-TP1-P-1U |
Założenia (opisowo): | Student powinien mieć ukończony licencjat portugalskojęzyczny, posiadać biegłą znajomość języka portugalskiego, znajomość tekstów literackich tłumaczonych z i na język portugalski oraz uczęszczać na przedmioty pokrewne - np. zajęcia teoretyczne i praktyczne z przekładu. |
Tryb prowadzenia: | lektura monograficzna |
Skrócony opis: |
Przedmiot przedstawia historię przekładu w porządku chronologicznym, porządkując ją w większe okresy czasowe według istniejących w danych epokach tendencji teoretycznych. Obejmuje okres myśli filozoficznej, eseistycznej i praktycznej o przekładzie, badań nad przekładem wewnątrz innych dziedzin oraz okres narodzin i rozwoju przekładoznawstwa jako osobnej dziedziny naukowej. Zajmuje się również przedstawieniem różnych modeli krytyki przekładu. |
Pełny opis: |
Przedmiot przedstawia historię przekładu w porządku chronologicznym, porządkując ją w większe okresy czasowe według istniejących w danych epokach tendencji teoretycznych w klasycznym podziale wskazanym przez Susan Bassnet oraz problemów z samym obiektem badań historii przekładu (w ujęciu Amparo Hurtado Albira). Obejmuje okres myśli filozoficznej, eseistycznej i praktycznej o przekładzie od czasów rzymskich, poprzez, tłumaczenia Biblii w jej optyce dydaktycznej, pierwszych teoretyków, Odrodzenie, wiek XVII i XVIII, Romantyzm, Post-Romantyzm, Epokę Wiktoriańską, czas archaizacji, aż po wiek XX, czyli czas badań nad przekładem wewnątrz innych dziedzin i narodzin przekładoznawstwa jako osobnej dziedziny naukowej. Problematyka współczesna zostaje zdefiniowana wokół klasycznych dla przekładoznawstwa figur i relacji języka i kultury, rodzajów przekładu, kodowania i odkodowywania, problemów ekwiwalencji, strat i zysków, nieprzetłumaczalności, etc., oraz wskazania pól, na których przekład rozwija się najdynamiczniej (przekład audiowizualny, przekład wspomagany komputerowo, przekład w optyce postkolonialnej. Zajmuje się również przedstawieniem różnych modeli krytyki przekładu – od monolingwalnej do bilingwalnej, ze wskazaniem wad i zalet tego typu podejść. W podejściu krytycznym za centralne zagadnienia bierze się te wskazane przez Antoine’a Bermana w zaktualizowanej optyce profesora Jerzego Brzozowskiego w ramach poetyki opisowej przekładu. |
Literatura: |
ŹRÓDŁA: Współczesne teorie przekładu (antologia pod redakcją Piotra Bukowskiego i Magdy Heydel), Znak, Kraków 2009 Bassnet Susan Translation Studies Gentzler Edwin Contemporary Translation Theories Hurtado Albir Amaparo Traducción y Traductología. Introducción a la Traductología, Cátedra 2008 Gaszyńska-Magiera Małgorzata Recepcja przekładów prozy iberoamerykańskiej, Wydawnictwo UJ 2011 OPRACOWANIA: Krzysztof Hejwowski Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004 Teresa Tomaszkiewicz Przekład audiowizualny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006 Anna Bednarczyk W poszukiwaniu dominanty translatorskiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008 Małgorzata Tryuk Przekład ustny środowiskowy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006 Małgorzata Tryuk Przekład ustny konferencyjny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007 Anna Jopek-Bosiacka Przekład prawny i sądowy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008 Jolanta Kozak Przekład literacki jako metafora. Między logos a lexis, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009 Anna Majkiewicz Intertekstualność – implikacje dla teorii przekładu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008 Łukasz Bogucki Przekład wspomagany komputerowo, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 |
Efekty uczenia się: |
[PL] Student zna terminologię przynależącą studiom nad przekładem w stopniu pogłębionym. Student ma uporządkowaną wiedzę z zakresu historycznego rozwoju przekładoznawstwa z uwzględnieniem kontekstu portugalsko-polsko-brazylijskiego. Student posiada wiedzę na temat różnic w metodologii badań nad przekładem w perspektywie historycznej i krytyki przekładu. Student posiada wiedzę potrzebną do tworzenia pogłębionych analiz w ramach historii i krytyki przekładu (mono- i bilingwalnej). Student posiada pogłębioną wiedzę teoretyczną z zakresu teorii historii i krytyki przekładu. Student jest przygotowany do samodzielnej pracy analitycznej z zakresu krytyki i historii przekładu w oparciu o źródła (głównie o przekłady w parze polski-portugalski i vice versa). |
Metody i kryteria oceniania: |
W ocenie końcowej bierze się pod uwagę obecność na zajęciach, aktywne uczestnictwo, czytanie wskazanych tekstów oraz przeprowadzenie krytyki wybranego dzieła portugalskiego przetłumaczonego na język polski w wybranym modelu (w formie prezentacji) oraz ocenę z egzaminu ustnego na podstawie lektur do wykładów. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.