Polska (i) socjologia. Początki (1945-1965)

ogólnouniwersyteckie

Student powinien posiadać chęci i kompetencje do uważnej (i odważnej) lektury.

Początki polskiego społeczeństwa i polskiej socjologii w ich współczesnym kształcie sięgają okresu po1945 roku. Wojenny kataklizm obrócił w gruzy stary świat społeczny, nie oszczędzając społeczności akademickiej. Próba odtworzenia życia zbiorowego i naukowego w nawiązaniu do okresu II RP napotykała z kolei na opór nowej władzy komunistycznej. Aby zrozumieć dzisiejszą Polskę i współczesną polską socjologię, trzeba zgłębić ich początki. Na seminarium będziemy analizować obraz pierwszego dwudziestolecia PRL w pracach socjologów tamtej epoki oraz odtwarzać sposoby uprawiania socjologii przez dwa kolektywy myślowe: marksistów i krąg Stanisława Ossowskiego (tzw. “ossowszczyków”).

Geneza seminarium leży w następującej diagnozie: nasz obecny obraz pierwszych powojennych lat polskiego społeczeństwa tworzą w większości historycy. Ma to dwojakie konsekwencje: po pierwsze, zasadniczym materiałem badawczym są archiwa urzędowe, a po drugie, teoretyczne rozumienie ówczesnych zjawisk zastępuje zdroworozsądkowe teoretyzowanie. Tymczasem polscy socjologowie prowadzili od samego początku analizy odradzającego i wytwarzającego się na nowe społeczeństwa, zbierając przy tym niepowtarzalny materiał w terenie. Początkowo głównie za pomoc metod etnograficznych, potem także ankietowych. Byli autorami monografii miast i instytucji, ale też opisów grup społecznych i całego społeczeństwa. Celem zajęć jest zapoznanie się z surowymi materiałami badawczymi (notatki terenowe, raporty, prace studenckie) i pracami publikowanymi w książkach i artykułach w czasopismach społeczno-kulturalnych i socjologicznych. Powrót do socjologii pierwszych lat PRL pozwoli nam zdobyć nowe perspektywy na wydarzenia i procesy tamtego czasu. Pogłębi rozumienie zjawisk świata powojennego i wyostrzy widzenie tych, które po dziś dzień kształtują Polskę (np. społeczna charakterystyka Ziem Odzyskanych, powojenne migracje i kształtowanie się państwo mononarodowego, unarodowienie i upaństwowienie nowych grup społecznych, antysemityzm, struktura wartości będąca wypadkową starych tradycji i ideologizacji epoki stalinizmu, mobilność klasowa i jej obraz w oczach różnych segmentów społeczeństwa). Część z analizowanych badań weszło do klasyki polskiej socjologii (jak badanie studentów Warszawy prowadzone przez Stefana Nowaka), inne czekają wciąż na ponowne odkrycie.

Także historia polskiej socjologii jest głównie domeną historyków, choć dyscyplinarnie należących zazwyczaj do socjologii. W powojennej Polsce odtworzyła się socjologia uniwersytecka, jednak szybko została uznana za naukę burżuazyjną. W efekcie na przełomie lat 40. i 50. zniknęła z Uniwersytetu Warszawskiego. Niemniej, pierwsze powojenne roczniki studentów pod kierunkiem przedwojennej kadry zdążyły ukończyć studia lub zaangażować się w różnorodnie sprofilowane badania społeczne. Pierwsze powojenne dekady obfitują w warte zgłębienia dyskusje akademickie i polemiki - m.in. nad miejscem socjologii w debacie publicznej i potrzebą prowadzenia badań społecznych.

Celem zajęć jest (1) konceptualizacja początków powojennej socjologii z perspektywy teoretyków socjologii, socjologów i filozofów wiedzy i nauki, (2) odkrycie międzynarodowego kontekstu porównawczego (zimna wojna, rozwój światowej socjologii i dyfuzja ich różnych nurtów) oraz (3) sięgnięcie do dotychczas nieznane materiały z badań. Szczególną uwagę poświęcimy konfrontacji dwóch stylów myślowych reprezentowanych przez kolektywy: z jednej strony, marksistowski, skupiony w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych i wokół takich postaci jak Adam Schaff, Julian Hochfeld czy Nina Assorodobraj, i, z drugiej strony, liberalny, powstały wokół Stanisława Ossowskiego (“ossowszczycy”). Przyjrzenie się konkretnym pracom empirycznym da podstawę, by ocenić faktyczne, a nie deklaratywne czy domniemywane, różnice w projektach uprawiania socjologii.

Sięgniemy poza utarte interpretacje natury polskiego społeczeństwa i polskiej socjologii.

Seminarium ma charakter badawczy, czyli nic nie jest z góry przesądzone – prowadzić ma do odkryć historiograficznych i sięgać poza utarte interpretacje natury polskiego społeczeństwa i polskiej socjologii.

Seminarium stanowi kontynuację zajęć o polemikach marksistów i kręgu Ossowskiego w roku 2018/9. Uczestnictwo w nich nie jest konieczne, aby dołączyć do tegorocznego seminarium.

Praca na seminarium może stać się pierwszym krokiem do przygotowania pracy magisterskiej.

Seminarium prowadzone jest w ramach projektu „W kręgu Stanisława Ossowskiego. Warszawska szkoła socjologii”:

http://www.is.uw.edu.pl/pl/badania-i-konferencje/krag-ossowskiego/

Literatura socjologiczna (publikowana i niepublikowana) pierwszych dwóch dekad PRL, materiały badawcze oraz literatura z zakresu socjologii nauki epistemologii socjologii.

K_W02 ma świadomość istnienia sporów teoretycznych i metodologicznych prowadzonych we współczesnej socjologii, jest refleksyjny i krytyczny wobec różnych stanowisk

K_W08 jest świadomy znaczenia refleksyjnego i krytycznego podejścia do wyników badań społecznych, analiz i procedur badawczych

K_W13 jest refleksyjny i krytyczny w interpretacji procesów zachodzących w społeczeństwie polskim i globalnym oraz ich konsekwencji w zakresie postaw i instytucji społecznych

K_W14 posiada pogłębioną wiedzę na temat założeń i twierdzeń wybranych historycznych i współczesnych teorii socjologicznych

K_W15 podchodzi w sposób refleksyjny i krytyczny do wyboru określonej perspektywy teoretycznej

K_U03 potrafi samodzielnie formułować i weryfikować sądy na temat przyczyn wybranych procesów i zjawisk społecznych

K_K03 potrafi gromadzić, wyszukiwać, syntetyzować, a także krytycznie oceniać informacje na temat zjawisk społecznych

K_K04 potrafi argumentować stawiane tezy posługując się dowodami naukowymi

K_K06 poszukuje nowych metod i źródeł w celu uzupełnienia swojej wiedzy i doskonalenia umiejętności zawodowych

K_K09 jest otwarty na różne perspektywy teoretyczne i metodologiczne badań społecznych

Warunkiem zaliczenia zajęć jest obecność, aktywność i wygłoszenie referatu. Ocena z zajęć wystawiona na podstawie egzaminu, w trakcie którego student prezentuje projekt artykułu z tematyki zajęć.