Seminarium licencjackie greckie [3006-SLG3] Rok akademicki 2019/20
Seminarium licencjackie, grupa nr 1

Björck (1957): G. Björck, The Authenticity of Rhesus, Eranos 55, 7-17.

Carrara (1992): P. Carrara, Dicearco e l’hypothesis del Reso, ZPE 90, 35-44.

Diggle (1994): J. Diggle, Euripidis Fabulae, vol. III, Oxford.

Fries (2014): A. Fries, Pseudo-Euripides’ Rhesus, ed. with Introduction and Commentary, Berlin.

Hamilton (1974): R. Hamilton, Objective Evidence for Actors’ Interpolations in Greek Tragedy, GRBS 15, 387-402.

Liapis (2011): V. Liapis, A Commentary on the Rhesus Attributed to Euripides, Oxford.

Liapis (2009): V. Liapis, Rhesus Revisited: The Case for a Fourth-Century Macedonian Context, JHS 129, 71-88.

Liapis (2004): V. Liapis, They Do it with Mirrors: The Mystery of the Two Rhesus Plays, in: D.I. Jacob, E. Papazoglou (ed.), Θυμέλη Μελέτες χαρισμένες στον Καθηγητή Ν. Χ. Χουρμουζιάδη, Heraklion, 159-188.

Liapis (2001): V. Liapis, An Ancient Hypothesis to Rhesus, and Dicaearchus’ Hypotheseis, GRBS 42, 313-328.

Merro (2008): G. Merro (ed.), Gli scoli al Reso euripideo, Orione 2, Messina.

Pace (2001): G. Pace, Euripide Reso: I canti, Roma.

Page (1934): D.L. Page, Actors Interpolations in Greek Tragedy studied with special reference to Euripides’ Iphigenia in Aulis, Oxford.

Poe (2004): J.P. Poe, Unconventional Procedures in Rhesus, Philologus 148, 21-33.

Ritchie (1964): W. Ritchie, The Authenticity of Euripides’ Rhesus, Cambridge.

Wecklein (1902): N. Wecklein, Euripidis Rhesus, Leipzig.

Zanetto (1993): G. Zanetto, Euripides, Rhesus, Stutgardiae et Lipsiae.

Battezzato (2000): The Thracian Camp an the Fourth Actor at Rhesus 565-691, CQ 50, 367-373.

- Rezos na tle innych dramatów Eurypidesa;

- Rezos jako tragedia czwartowieczna (?);

- analiza językowa i metryczna Rezosa

- technika dramatyczna w Rezosie

- wczesna transmisja tekstu Rezosa i starożytna dyskusja nad autentycznością sztuki;

- historia nowożytnych badań nad autentycznością tragedii Rezos.

- metody podające (wykład, objaśnienie i wyjaśnienie)

- metody praktyczne (ćwiczenia przedmiotowe)

- metody problemowe (analiza zagadnień)

Założenia wstępne: zaliczony egzamin z gramatyki opisowej języka greckiego.

Wskazane przez studenta seminarium kończy się egzaminem licencjackim, jedno z pytań zadanych w ramach egzaminu nawiązuje do tematyki seminarium licencjackiego.

Jeżeli student wskazuje to seminarium jako dyplomowe, warunkiem uzyskania zaliczenia jest złożenie pracy dyplomowej.

Jeżeli to seminarium licencjackie nie jest dla studenta seminarium dyplomowym, obowiązują następujące kryteria oceny:

- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) – 60%

- praca pisemna – 40%

Student ma prawo do 2 nieobecności w semestrze.

Ocenie podlega aktywne uczestnictwo studenta w zajęciach, tj. w dyskusjach nad analizą i interpretacją tekstu Rezosa (60 procent oceny końcowej) oraz krótka praca pisemna na temat wybranego problemu krytycznego w tekście będącym przedmiotem seminarium (40 procent oceny końcowej).