Descriptive Grammar of the Hungarian Language II

Ćwiczenia są poświęcone ugruntowaniu wiedzy i umiejętności nabytych w trakcie pierwszego semestru (składnia) oraz słowotwórstwu języka węgierskiego i wybranym zagadnieniom semantyki i pragmatyki.

Pierwsza część semestru poświęcona jest ugruntowaniu wiedzy ze składni. Na zajęciach studenci analizują budowę zdań wielokrotnie złożonych, wyodrębniają i nazywają tworzące je człony oraz określają stosunki podrzędności i nadrzędności pomiędzy nimi. Tworzą wykresy zdań wielokrotnie złożonych oraz wskazują zdanie, którego obraz przedstawia wykres.

Druga część semestru poświęcona jest metodom słowotwórczym w języku węgierskim oraz zjawiskom zachodzącym w konkretnych typach tekstów (język reklamy, humor językowy). Szczególny nacisk położony jest na złożenia i derywacje. Studenci poznają też inne, rzadsze metody tworzenia słów w języku węgierskim. Na koniec semestru prezentują jeden wybrany przez siebie temat spośród dziesięciu zagadnień dotyczących gramatyki opisowej języka węgierskiego i językoznawstwa ogólnego.

Literatura obowiązkowa:

Keszler Borbála, red. 2000, Magyar Grammatika, Budapest. Rozdz.: Szóalkotás, 307–344.

Literatura uzupełniająca:

Kiefer Ferenc 2000, A szóösszetétel, Strukturális magyar nyelvtan, 3. Morfológia, red. Ferenc Kiefer, Budapest. 519–568

Szili Katalin 2004, Tetté vált szavak. A beszédaktusok elmélete és gyakorlata, Budapest. Rozdz.: A kérdés pragmatikája a magyar nyelvben, 103–120;

Po ukończeniu przedmiotu student:

– zna i rozumie elementarne zjawiska zachodzące w obszarach języka oraz elementarną terminologię używaną w opisie języka oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania (K_W01),

– ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki, stylistyki, historii języka węgierskiego (K_W02),

– ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie (K_W03)

- potrafi rozpoznać i poprawnie nazwać poszczególne człony zdań złożonych oraz określić relacje między nimi

– zna podstawową terminologię z zakresu słowotwórstwa i gramatyki tekstu,

– zna zasady tworzenia nowych słów w języku węgierskim,

– potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa (K_U01),

– potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje kompetencje badawcze kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U13),

– potrafi analizować słowa pod względem ich budowy słowotwórczej,

– posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w języku polskim i węgierskim dotyczących omawianych zagadnień,

– ma nawyk śledzenia procesów i zjawisk zachodzących w języku,

– jest gotów do samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka węgierskiego, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01),

– jest gotów do wykorzystania swoich kompetencji społecznych i językowych w zakresie komunikacji w języku węgierskim, potrafi je wykorzystać we współdziałaniu i pracy w zespole i przyjmować w niej różne role (K_K04).

Warunkiem otrzymania zaliczenia jest uzyskanie min. 51% punktów możliwych do zdobycia w trakcie trwania zajęć. Punkty otrzymuje się za zadania wykonane podczas spotkań lub w domu oraz za testy pisemne. Dodatkowo na koniec semestru student prezentuje ustnie jeden wybrany przez siebie temat z gramatyki opisowej języka węgierskiego. Listę tematów do wyboru studenci otrzymają w trakcie semestru

Progi punktowe uwzględniane przy wystawianiu ocen:

51--60 p.: dostateczny

61--70 p.: dostateczny plus

71--80 p.: dobry

81--90 p.: dobry plus

91--100 p.: bardzo dobry

brak