Contemporary linguistic research - Hungarian line

Zajęcia przeznaczone dla studentów specjalizacji językoznawczej.

Przedmiotem będą główne problemy, koncepcje i metody językoznawstwa, przede wszystkim współczesnego językoznawstwa strukturalistycznego oraz językoznawstwa kognitywnego, ale także językoznawstwa historycznego. Szczególna uwaga zostanie poświęcona współczesnym badaniom w językoznawstwie węgierskim.

Uczestnicy zapoznają się z wybranym z zaproponowanej przez prowadzącego listy artykułem, rozdziałem itp. i na jego podstawie przedstawiają na zajęciach prezentację/odczyt, po czym wszyscy uczestniczą w dyskusji na poruszony temat.

Uczestnicy mogą także sami proponować artykuły do omówienia, np. takie znajdujące się w zakresie ich zainteresowań związanych z pisaniem pracy magisterskiej.

Poniższy spis zawiera przykładowe podręczniki i monografie prezentujące kierunki i metody współczesnego językoznawstwa. Na zajęciach analizowane będą wybrane teksty (także spoza poniższej listy), np. najnowsze artykuły z węgierskich czasopism językoznawczych takich jak "Magyar Nyelvőr" czy "Nyelvtudományi Közlemények".

Apresjan J.: Koncepcje i metody współczesnej lingwistyki strukturalnej, Warszawa 1974.

Apresjan J.: Semantyka leksykalna, Wrocław 1980.

Artowicz E.: Morfosyntaktyczny model języka w dawnych gramatykach węgierskich, Warszawa 2003.

Arystoteles: Topiki. O dowodach sofistycznych, Warszawa 1978.

Bogusławski A., Drzazgowska E.: Język w refleksji teoretycznej. Przekroje historyczne, Warszawa 2016 (wybrane rozdziały).

Eco U.: Nieobecna struktura. Warszawa 1996.

Heinz A.: Dzieje językoznawstwa w zarysie, Warszawa 1978.

Hocket Ch. F.: Kurs językoznawstwa współczesnego, Warszawa 1968.

Humboldt W. von: O myśli i mowie. Warszawa 2002.

Ivić M.: Kierunki w lingwistyce, Warszawa 1975.

Levi-Strauss C.: Antropologia strukturalna, Warszawa 1970.

Levi-Strauss C.: Spojrzenie z oddali, Warszawa 1993.

Nowak T.: Język w świetle odkryć nauk, Kraków 2011.

Sapir E.: Kultura, język, osobowość, Warszawa 1978.

Saussure F. de: Kurs językoznawstwa ogólnego, Warszawa 2002.

Saussure F. de: Szkice z językoznawstwa ogólnego, Warszawa 2004.

Schaff A.: Szkice o strukturalizmie, Warszawa 1983.

Whorf B. L.: Język, myśl i rzeczywistość, Warszawa 1982.

Wierzbicka A.: Dociekania semantyczne, Wrocław 1969.

Wiedza:

- Po ukończeniu kursu student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej nauk humanistycznych, a w szczególności filologii, którą jest w stanie samodzielnie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej (K_W01)

- ma pogłębioną wiedzę o zjawiskach zachodzących w obszarach języka, zna terminologię używaną w jego opisie, ma pogłębioną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie (K_W02)

- ma wiedzę o projektowaniu, metodologii, pragmatyce i prezentacji badań naukowych zna i rozumie pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego (K_W11)

Umiejętności:

- potrafi wykorzystać różne ujęcia teoretyczne, paradygmaty badawcze i metodologiczne językoznawstwa, również w nietypowych sytuacjach profesjonalnych (K_U03)

- posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań (K_U05)

- Stosuje zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego, w szczególności reguły rządzące przytaczaniem cudzych wypowiedzi (K_U11)

Kompetencje społeczne:

- ma nawyk systematycznego samodzielnego śledzenia współczesnych procesów i zjawisk zachodzących w języku, ciągłego rozwoju kompetencji zawodowych (K_K06)

- docenia i dostrzega potrzebę tworzenia i zastosowania regulacji prawnych związanych z ochroną własności intelektualnych (K_08)

Bieżąca ocena przygotowania do zajęć, ocena przygotowanych referatów i uczestniczenia w dyskusji.

Zaliczenie na podstawie obecności i aktywnego udziału.

brak