Nauka języka starogreckiego (2) z elementami kulturoznawstwa- średniozaawansowana

ogólnouniwersyteckie

Student uczestniczący w zajęciach musi mieć zaliczony wstępny kurs podstawowy języka starogreckiego w wymiarze minimum 60 godzin. Potrafi tłumaczyć proste sentencje oraz teksty klasyczne adaptowane na potrzeby poziomu początkującego plus (o uproszczonej gramatyce i słownictwie).

Założenia wstępne Obowiązkowa znajomość następujących zagadnień tematycznych:

1. Części mowy i części zdania, rozbiór logiczny zdania pojedynczego oraz wypowiedzenia złożonego.

2. Tryb oznajmujący, rozkazujący oraz bezokolicznik czasowników koniugacji pierwszej.

3. Strona czynna, medialna i bierna czasownika.

4. Rzeczowniki i przymiotniki I deklinacji.

5. Rzeczowniki i przymiotniki II deklinacji.

6. Rzeczowniki i przymiotniki III deklinacji (wybrane typy)

7. Rzeczownik πόλις, βασιλεύς, πατήρ, μήτηρ, ἀνήρ, γυνή oraz γένος.

8. Indicativus, imperativus i infinitivus praesentis activi oraz medii et passivi czasowników koniugacji I.

9. Indicativus imperfectii activi oraz medii et passivi czasowników koniugacji I.

10. Indicativus, imperativus i infinitivus aoristi I activi oraz medii czasowników koniugacji I.

11. Accusativus cum infinitivo.

12. Accusativus duplex.

13. Dativus possesivus.

14. Genetivus absolutus.

15. Genetivus partitvus.

Kurs jest kontynuacją zajęć z pierwszego roku studiów na kierunku kulturoznawstwo – cywilizacja śródziemnomorska i filologia nowogrecka. Poza blokiem językowym, podczas którego student w trybie intensywnej nauki rozszerza znajomość starożytnej greki, realizowana jest także część kulturowa i recepcyjna: student przez zaawansowaną naukę języka starogreckiego poznaje językowe i kulturowe dziedzictwo antyku greckiego.

Ćwiczenia są poświęcone nauce języka starogreckiego (dialekt attycki) w połączeniu ze zdobywaniem wiadomości na temat kultury Grecji starożytnej. Moduł gramatyczny, podczas którego w trybie intensywnej nauki student uzupełnia i rozszerza znajomość gramatyki starogreckiej, opanowuje nowe słownictwo i tłumaczy dłuższe teksty spreparowane oraz teksty oryginalne, uzupełnia moduł recepcyjno–kulturowy: poznane struktury gramatyczne oraz wzbogacone słownictwo student wykorzystuje do zrozumienia współczesnych terminów naukowych i wyrażeń z życia codziennego (w różnych językach), a przez lekturę tekstów pogłębia wiedzę z kultury Grecji starożytnej (literatury, filozofii, sztuki, życia codziennego, umysłowości starożytnych Greków).

Polskojęzyczna:

M. Mikuła, M. Popiołek, Hellenes esmen pantes;

M. Borowska - Mormolyke

Z. Węclewski (opr. O. Jurewicz), Słownik grecko-polski, t. I i II,

Z. Abramowiczówna, Słownik grecko-polski, t. I–IV.

Z. Piszczek (red.), Mała encyklopedia kultury antycznej, Warszawa 1966.

Po ukończeniu ćwiczeń student uzyskuje następujące efekty kształcenia:

Wiedza:

• zna struktury i słownictwo starożytnej greki na poziomie średniozaawansowanym umożliwiające rozpoznanie rdzeni greckich w terminologii naukowej oraz obcowanie z oryginalnymi tekstami starożytnych autorów,

• ma świadomość zróżnicowania greki i roli antycznej greki w rozwoju języków nowożytnych,

• posiada średniozaawansowaną wiedzę o metryce, poetyce, topice i retoryce greckiej.

Umiejętności:

• rozpoznaje formy fleksyjne i wybrane konstrukcje składniowe języka starogreckiego objęte programem kursu

• potrafi umiejętnie korzystać ze słowników przekładowych, oraz podręczników gramatyki,

• rozwiązuje testy gramatyczne na poziomie wiedzy w zakresie programu kursu,

• jest w stanie przetłumaczyć oryginalny tekst grecki ze słownikiem,

• analizuje tłumaczone teksty z zastosowaniem wiedzy o kulturze Grecji starożytnej,

• jest w stanie porównać i zweryfikować przekład wybranego tekstu antycznego z oryginałem greckim,

• rozpoznaje rdzenie greckie w terminologii naukowej (z zakresu literaturoznawstwa, językoznawstwa i kulturoznawstwa).

Kompetencje społeczne:

• potrafi pracować w grupie, realizując powierzone zadanie;

• rozumie potrzebę ciągłego zdobywania wiedzy;

• wykazuje dbałość o właściwą organizację pracy własnej i jest zdolny do podejmowania samodzielnych działań

W trakcie zajęć prowadzący przewiduje ocenianie aktywnego udziału w zajęciach i umiejętności czytania oraz pracy ze słownikiem (przekład pojedynczych zdań lub sentencji, zadania na ok. 5-10 min).

Po całym cyklu nauki przewidziany jest test końcowy (roczny) obejmujący cały zakres materiału. Test składa się z pytań otwartych. Minimalny próg zaliczenia testu semestralnego wynosi 60%. Warunkiem przystąpienia do testu końcowego jest zaliczenie wszystkich testów cząstkowych oraz ewentualnych nieobecności

Ocena końcowa (100%) obejmuje:

testy cząstkowe - 30%

test końcowy (roczny) - 60%

aktywność - 10%

Podczas wszystkich sprawdzianów student ma prawo korzystać ze wszystkich własnych materiałów tekstowych oraz słowników.

Zaliczenie zajęć następuje po osiągnięciu minimalnego progu, tj. 60%.

Skala ocen:

poniżej 50% - niedostateczny (2)

51%-61% - dostateczny (3)

62%-72% - dostateczny plus (3,5)

72%-82% - dobry (4)

82%-90% - dobry plus (4,5)

90%-100% - bardzo dobry (5)

Dopuszczalna liczba nieobecności wynosi cztery.

Piąta i szósta nieobecność wymagają indywidualnego zaliczenia zajęć.

Siedem i więcej nieobecności powoduje niezaliczenie zajęć i konieczność ich powtarzania.