Epistemology of religious experience: reading ‘Fear and Trembling’ by Søren Kierkegaard

Ambicja Sørena Kierkegaarda by filozoficznie uchwycić wysiłek wiary Abrahama w jej krytycznym wydarzeniu, tam gdzie narzędzia filozoficznej analizy powinny zawieść, zaowocowała jedną najwybitniejszych prób filozoficznego uchwycenia aktu wiary/przejmującego i przekraczającego zrozumienie doświadczenia.

W trakcie zajęć będziemy wraz Sørenem Kierkegaardem krążyć wokół wydarzenia pozostającego w centrum optyki książki i za autorem podejmować wysiłek pojęciowego uchwycenia tego, co zdaje się wymykać filozoficznemu opisowi.

Zajęcia opierać się będą na wspólnej lekturze książki „Bojaźni i drżenia” Sørena Kierkegaarda a następnie rekonstrukcji struktury poglądów autora ze szczególnym uwzględnieniem epistemologicznych środków i strategii wykorzystanych do uchwycenia doświadczenia religijnego.

Zajęcia uzupełnią wiedzę studentów na temat ważnych książek w dziedzinie filozofii religii i mogą stanowić dobry punkt wyjścia dla dalszych samodzielnych studiów poglądów filozofów religii.

Seminarium przeznaczone jest dla studentów zainteresowanych problemami filozofii religii i epistemologii.

Zajęcia są kontynuacją zajęć Epistemologia doświadczenia religijnego z roku akademickiego 2022/2023.

„Bojaźń i drżenie" Sørena Kierkegaarda, „Wprawki do chrześcijaństwa”, „O pojęciu ironii” tegoż autora

Nabyta wiedza:

Wiedza o poglądach Sørena Kierkegaarda

Nabyte umiejętności:

zna metody interpretacji tekstu filozoficznego;

wszechstronnie zna i dogłębnie rozumie poglądy wybranego wiodącego autora filozoficznego lub bieżący stan badań w zakresie wybranej problematyki filozoficznej;

czyta i interpretuje tekst filozoficzny;

analizuje argumenty filozoficzne, identyfikuje ich kluczowe tezy i założenia oraz wykrywa zależności między ich tezami i założeniami;

wykrywa proste zależności między kształtowaniem się idei filozoficznych a procesami społecznymi i kulturowymi;

dobiera strategie argumentacyjne, na poziomie elementarnym konstruuje krytyczne argumenty, formułuje odpowiedzi na krytykę;

twórczo wykorzystuje wiedzę filozoficzną i metodologiczną w formułowaniu hipotez i konstruowaniu krytycznych argumentacji;

samodzielnie interpretuje tekst filozoficzny, komentuje i konfrontuje tezy pochodzące z różnych tekstów;

analizuje złożone argumenty filozoficzne, identyfikuje składające się na nie tezy i założenia, ustala zależności logiczne i argumentacyjne między tezami;

określa stopień doniosłości stawianych tez dla badanego problemu lub argumentacji;

Nabyte kompetencje społeczne:

jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów;

na podstawie twórczej analizy nowych sytuacji i problemów samodzielne formułuje propozycje ich rozwiązania;

potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Przedstawianie swoich poglądów w sposób intersubiektywnie zrozumiały

Dodatkowe efekty kształcenia dla doktorantów:

potrafi:

uczestniczyć w dyskursie naukowym w obrębie nauk humanistycznych

inicjować debatę

Warunkiem zaliczenia seminarium jest aktywny udział w zajęciach (40%) oraz przygotowanie co najmniej jednego protokołu z zajęć z własnym komentarzem albo przygotowanie i przeprowadzenie referatu w ramach seminarium, albo praca pisemna na zatwierdzony przez prowadzącego temat związany z seminarium (60%).

Dodatkowe kryteria oceniania dla doktorantów:

Przygotowanie i wygłoszenie referatu z samodzielną interpretacją wybranego fragmentu książki omawianego na seminarium, bądź uzgodnionego z prowadzącymi innego tekstu powiązanego z tematem seminarium. Przygotowana interpretacja powinna zawierać wyraźnie sformułowane własne tezy autora w sposób, który umożliwi zajęcie stanowiska w stosunku do nich przez uczestników seminarium).

Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: 3 w roku