| Literatura: |
National Park of the West.
Ochrona Środowiska - stan prawny na dzień 20 listopada 2007
Dobrzańska, B., Dobrzański, G., Kiełczewski, D. 2009. Ochrona środowiska przyrodniczego.
Wirth, H. (edt.) 1979. Nature Reserves in Europe.
Wiśniewski, J., Gwiazdowicz, D., J., 2004. Ochrona przyrody.
Żarska, B. 2005. Ochrona krajobrazu.
|
| Efekty uczenia się: |
Student rozpoznaje i rozumie problemy związane z tematyką wykładu;
K_W01- ma wiedzę na temat procesów i czynników kształtujących Ziemię w zakresie geologii ogólnej ze szczególnym uwzględnieniem hydrogeologii, geologii inżynierskiej, tektoniki i kartografii geologicznej, gospodarki surowcami mineralnymi jak również ochrony środowiska;
K_W02 - ma wiedzę na temat wielorakich związków między elementami środowiska, powiązaniami abiotyczno-biotycznymi oraz oddziaływaniami antropogenicznymi, zna podstawowe parametry i schematy opisujące te oddziaływania oraz metody ich zapisu matematycznego i analizy statystycznej;
K_W03 - ma wiedzę na temat rodzajów zanieczyszczeń, źródeł ich pochodzenia i warunków migracji w warstwie wodonośnej, podatności gruntów i wód podziemnych na zanieczyszczenia.
|
| Zakres tematów: |
Współczesne pojmowanie „ochrony” przyrody w głównej mierze wiąże się z czynną, lub bierną ochroną przyrody ożywionej. Według autora – aby móc chronić przyrodę ożywioną, zwierzęta, roślinność, człowieka – należy równie dużą uwagę poświęcić ochronie przyrody nieożywionej. Bez tej ochrony – rozwój życia biologicznego na Ziemi – będzie po prostu niemożliwy. Ochrona wód, atmosfery – ale również form morfologicznych, krajobrazu, a nawet procesów geologicznych – powinna być także, a może nawet przede wszystkim ośrodkiem zainteresowania naukowców, ekologów. Parki Narodowe – jako uznane na całym świecie najwyższe formy ochrony przyrody, są najlepszym miejscem zarówno do realizacji ochrony przyrody nieożywionej, jak i do prezentacji – na ich przykładach – prawidłowości, zależności i błędów związanych z tego typu ochroną.
|
