Konwersatorium językoznawcze - Francuski dyskurs ekologiczny: słownictwo i strategie dyskursywne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3304-1DZ2O-KJ-002-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Konwersatorium językoznawcze - Francuski dyskurs ekologiczny: słownictwo i strategie dyskursywne |
Jednostka: | Instytut Romanistyki |
Grupy: |
Courses in foreign languages Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie Instytutu Romanistyki Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | francuski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Tematyka ekologiczna jest obecna w dyskursie publicznym, ekonomicznym, reklamowym oraz w artykułach prasowych o charakterze popularnonaukowym i specjalistycznym. Obraz nowej cywilizacji „ekologicznej” utrwala się w systemie języka, świadczą o tym liczne neologizmy. Na zajęciach będziemy analizować m.in. kreatywność leksykalną i pojęciową, warstwę aksjologiczną słownictwa, rodzaje argumentów wysuwanych przez zwolenników i przeciwników określonych koncepcji ekologii. |
Pełny opis: |
Tematyka ekologii przestała być jedynie przedmiotem zainteresowania specjalistów i jest obecnie podejmowana przez wielu uczestników życia publicznego w różnych sytuacjach komunikacyjnych. Zjawisko to spowodowało, iż badacze zaczęli wyodrębniać dyskurs ekologiczny jako specyficzny gatunek charakteryzujący się określoną tematyką i ideologią. Można w nim również zaobserwować niezwykłą kreatywność leksykalną oraz pojęciową. Dyskurs ekologiczny ma często na celu zmianę nastawienia ludzi do problemów związanych z ochroną środowiska oraz nakłonienie ich do konkretnego działania, dlatego też zwolennicy ekologii stosują różne taktyki perswazyjne i argumentacyjne zależnie od sytuacji komunikacyjnej. Na zajęciach chcemy ukazać najbardziej charakterystyczne cechy tego dyskursu, jego strukturę pojęciową, „ekologiczny” obraz świata w słownictwie oraz strategie perswazyjne i argumentacyjne. Na poziomie słownictwa i słowotwórstwa zwrócimy uwagę na dynamikę i kreatywność nowych pojęć. Za materiał badawczy posłużą artykuły prasowe, dyskursy różnych uczestników życia publicznego: polityków i ekologów oraz dyskurs reklamowy i korporacyjny. |
Literatura: |
Grzmil-Tylutki, H. (2000), Francuski i polski dyskurs ekologiczny w perspektywie aksjologii, Wyd. UJ, Kraków. Larrère, C. (1997), Les philosophies de l’environnement, PUF, Paris. Martinez, C. (2017), « Qu’ont en commun certains collocatifs et l’environnement, ou comment interpréter les nouveaux termes préférés du discours écologique ? Roczniki Humanistyczne, t.LXV, Towarzystwo Naukowe KUL, pp.143-155. Pachocińska, E. (2010), Les concepts clés et leurs représentations linguistiques dans les discours écologistes, Acta Philologica, n.38, pp.111-118. Pachocińska, E. (2011), « Stratégies persuasives dans le discours publicitaire des campagnes de sensibilisation aux problèmes écologiques », Romanica Cracoviensia, n.11, pp.327-336. |
Efekty uczenia się: |
Po pozytywnym zakończeniu tego programu student powinien posiadać następujące umiejętności: -zastosowania naukowych hipotez badawczych do badań nad korpusem, -rozpoznawanie strategii argumentacyjnych i perswazyjnych w różnych gatunkach dyskursu, -posługiwania się terminologią naukową potrzebną do analizy tekstów, -stawiania problemów badawczych, -przygotowywania wystąpień o charakterze naukowym. |
Metody i kryteria oceniania: |
-uczestniczenie w zajęciach, -wystąpienie ustne z krótkim referatem a następnie przygotowanie go wersji pisemnej. |
Praktyki zawodowe: |
nie ma |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.