Aktualne tendencje w teatrze hiszpańskim

fakultatywne

w sali

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z najnowszymi trendami w teatrze hiszpańskim drugiej połowy XX i początku XXI wieku. Zaproponowane teksty i spektakle pozwolą stworzyć swoistą panoramę hiszpańskiego dramatu i teatru współczesnego.

Ponadto założeniem zajęć jest rozwinięcie praktycznej umiejętności analizy i interpretacji tekstu dramatycznego, jak również samego spektaklu teatralnego, w związku z czym - po omówieniu/wypracowaniu podstawowego warsztatu metodologiczno-badawczego - na ten właśnie aspekt zostanie położony duży nacisk.

W trakcie zajęć zostaną omówione najnowsze tendencje, które można zaobserwować w teatrze i dramaturgii hiszpańskiej ostatnich dwóch dekad XX w. oraz w XXI w. Zajęcia poświęcone są nie tylko prześledzeniu zmian i procesów, które można zaobserwować na scenie hiszpańskiej; ich równoważną i integralną częścią jest rozwój umiejętności analityczno-krytycznych, opracowaniu swoistego aparatu metodologicznego.

Choć nieodzowny będzie namysł nad formalnymi aspektami analizowanych dzieł, istotnym punktem będzie analiza treści, jej związków z rzeczywistością, rozumianą jako jako konkretny moment społeczno-polityczny.

Analizowane będą nie tylko teksty dramatyczne, lecz także spektakle teatralne, co doprowadzi do ciekawej refleksji dotyczącej dramatyczności i/lub teatralności analizowanych dzieł, jak także kwestii wystawienia tekstu dramatycznego na scenie.

Na zajęciach omawiane będą następujące zagadnienia:

1. Podstawowe pojęcia związane z praktyczną analizą dzieła dramatycznego oraz widowiska teatralnego:

struktura dramatu, akcja dramatyczna, czas dramatyczny a czas spektaklu, przestrzeń dramatyczna a przestrzeń sceniczna, relacja aktor – widz, itd.

2. Najnowsza twórczość dramatyczna: „Pokolenie Bradomín” oraz “Dramaturgia wschodząca” (los dramaturgos emergentes). Tekst dramatyczny, a teatr na przełomie XX i XXI wieku.

3. Hybrydyzacja sztuk w dramacie i teatrze.

4. Nowy paradygmat: przejście od teatru dramatycznego do postdramatycznego.

5. Postmodernizm w dramacie i teatrze hiszpańskim.

6. Krytyka społeczna - między esperpento, a nowym realizmem.

7. W stronę refleksji „meta” – teatr i dramat we własnym zwierciadle.

8. Współczesny teatr hiszpański, a nowe media i nowe technologie

9. Dramaturgia kobieca.

Analizowane dramaty:

1. Pallin, Y., Fernandez, J.R., Yagüe J.: 24/7

2. Bezerra, Francisco: Grooming

3. Canosales, Pablo: La boda de tus muertos

4. Garcia, LLàtzer. Viento en las velas,

5. García, Rodrigo: MACBETH Imágenes

6. Mayorga, Juan: Hamelin

7. Blasco, Lola: Siglo mío, bestia mía

8. Bezerra, Francisco: El pequeño poni

9. Rojano, Antonio: Supernova

10. Escabias, Juana: La fiesta

11. Belbel, Sergi: Después de la lluvia

Analizowane spektakle:

Bezerra, Francisco: Grooming (reż. José Luis Gómez)

García, Rodrigo: Gólgota Picnic (reż. Gerardo Vera)

Conejero, Alberto: La piedra oscura (reż. Pablo Messiez)

Liddell, Angélica: El año de Ricardo (reż. Angélica Liddell)

Wybrana literatura teoretyczna:

Balme, Christopher: Wprowadzenie do nauki o teatrze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002.

Borowski, M., Sugiera, M.: Elementy dramatu analizy diagnostyczne, Księgarnia Akademicka, Kraków, 2009.

Borowski, Mateusz: In Search for the Real. New Developments of the European Playwriting of the 1990s, Księgarnia Akademicka, Kraków, 2007.

Fischer-Lichte, Erika: Teatr i teatrologia: podstawowe pytania, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław, 2012.

Gabrielle, John P.: Lecturas globales del teatro español del siglo XXI, Espiral Hispano-Americana, Ed. Fundamentos, Madrid, 2014.

Pavis, Patrice: Diccionario del teatro: [dramaturgia, estética, semiología], Paidós, Barcelona, 2002.

Pavis, Patrice: Współczesna inscenizacja. Źródła, tendencje, perspektywy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011.

García Barrientos, José Luis: Cómo se comenta una obra de teatro ensayo de método, Sintesis, Madrid, 2001.

Grillo Torres, María Paz: Compendio de teoría teatral, Biblioteca Nueva, Madrid, 2004.

Lehmann, Hans-Thies: El teatro posdramático: una introducción, trad. Paula Riva. Telefondo. Revista de teoría y crítica teatral, 12: 1-19, 2010.

Ragué-Arias, María José: El teatro de fin de milenio en España (De 1975 hasta hoy), Ariel, Barcelona, 1996.

Dramaty, opracowania, artykuły dostępne są bądź w zasobach bibliotecznych, bądź znajdują się w wolnym dostępie on-line. Trudniej dostępne materiały (zwłaszcza dramaty) są w formie kserówek (fragmenty), dostępne w materiałach podręcznych biblioteki iberystycznej.

Prowadzący zastrzega sobie prawo do modyfikacji listy omawianych lektur w zależności od zainteresowań uczestników kursu.

Wiedza

Po zakończeniu zajęć student:

• opanował podstawową terminologię i metodologię dotyczącą badań nad teatrem i dramatem (K_W03, K_W03);

• opanował wiadomości dotyczące najnowszych tendencji w teatrze i dramacie hiszpańskim (końca XX i początku XXI wieku), umie usytuować współczesnych twórców w szerszym kontekście (K_W04, K_W05).

Umiejętności

Po zakończeniu zajęć student:

• umie dokonać krytycznego oglądu i oceny zjawisk teatralnych samodzielnej analizy i interpretacji dzieła dramatycznego i teatralnego (K_U01, K_U02;K_U03);

• wykorzystując nabytą wiedzę i narzędzia, potrafi w logiczny sposób przeprowadzić wywód i sformułować argumenty i wnioski dotyczące wartości estetyczno-formalnej dzieła dramatycznego/teatralnego (K_U05, K_U06);

• umie systematyzować wiedzę, monitorować swoje procesy rozumienia treści, wyszukiwać, analizować, oceniać i selekcjonować informacje z różnych źródeł i tak zebrane przedstawić wyniki swoich badań w formie ustnej i pisemnej (K_U01; K_U04; K_U06).

Kompetencje społeczne

Po zakończeniu zajęć student:

• rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się oraz doskonalenia własnych kompetencji (K_K01);

• jest zainteresowany aktualnymi procesami oraz zjawiskami zachodzącymi w teatrze i dramacie hiszpańskim (K_K03, K_K04).

Uczestnicy konwersatorium będą oceniani na podstawie obecności (maksymalnie dwie nieobecności nieusprawiedliwione) i aktywności na zajęciach (wywiązywanie się z czytania lektur i/lub obejrzenia fragmentów spektakli, branie udziału w dyskusji).

Warunkiem otrzymania pozytywnej oceny końcowej jest również sporządzenie pracy pisemnej. Student ma do wyboru jedną z dwóch form:

a) krótki esej (ok. 2-3 strony maszynopisu), w którym student podda analizie wybrany przez siebie aspekt dramatu lub spektaklu lub;

b) napisanie jednej sceny dramatycznej (z praktycznym zastosowaniem wiedzy o budowie dramatu).

Nie dotyczy.