Komunikowanie interpersonalne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2100-MON-KOIN-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.1
|
Nazwa przedmiotu: | Komunikowanie interpersonalne |
Jednostka: | Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Przedmioty ogólnouniwersyteckie społeczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje zagadnienia z teorii komunikowania oraz metody skutecznego porozumiewania się i wywierania wpływu na odbiorcę. |
Pełny opis: |
Podczas zajęć studenci zapoznają się z podstawowymi zagadnieniami z zakresu teorii komunikowania takimi jak: typy komunikowania, modele komunikowania, specyfika kanału i przekazu, skuteczne słuchanie, typy kodów, dekodowanie, bariery, gatunki mowy, problemy w interpretacji słów (np. słowa denotywne i konotywne, trójkąt semiotyczny Ogdena i Richardsa). Ponadto poznają techniki przydatne w prowadzeniu sporów i negocjacji w tym zasady retoryki i erystyki (chwyty polemiczne, odpowiadanie na trudne/niewygodne pytania, przemawianie, elementy zwiększające wiarygodność wypowiedzi). Istotnym elementem zajęć jest też wiedza na temat metod wywierania wpływu na odbiorcę oraz techniki skutecznego komunikowania się (np.Cialdini, programowanie neurolingwistyczne, struktura rozmowy). Część zajęć poświęcona jest komunikowaniu parawerbalnemu i niewerbalnemu (kinezjetyka, haptyka, proksemika, mimika, okulestyka, olfaktyka, chronemika, aparycja), w kontekście umiejętnośći interpretacji przekazu rozmówcy (np. wykrywania kłamstwa), ale też świadomości znaczenia wysyłanych sygnałów. Uzupełniający wątek stanowi komunikowanie międzykulturowe, analizowane w odniesieniu do antropologicznych modeli różnic kulturowych oraz elementów utrudniających interpretację przekazu podczas kontaktu osób z różnych regionów świata (bariery mentalne i różnice w zakresie komunikowania werbalnego, para werbalnego i niewerbalnego). |
Literatura: |
1. Adler R.B., Relacje interpersonalne, Rebis, Poznań 2006 2. Cialdini R. Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk 1999 3. Dimitrius J-E. Sztuka obserwacji, Helion, Gliwice 2008 4. Głodowski W. Komunikowanie interpersonalne, Hansa comunication, Warszawa 2001 5. Griffin. E, Podstawy komunikacji społecznej, GWP, Gdańsk 2003 6. Hall Edward T. (1984) Poza kulturą. Warszawa: PWN. 7. Hofstede, Geert i in. (2011) Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu. Warszawa: PWE. 8. Lewandowska-Tarasiuk E. W teatrze prezentacji.O sztuce perswazji, WP, Warszawa 2005 9. Mann S. Jak w pracy ukrywać to, co czujemy i udawać to, co czuć powinniśmy, Amber Warszawa 2002 10. McKay M., Davis M. I Fanning P. Sztuka skutecznego porozumiewania się, GWP, Gdańsk 2003 11. Mikułowski-Pomorski J. Komunikacja Międzykulturowa, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2003 12. Mikułowski-Pomorski, Jerzy (2003) Komunikacja międzykulturowa – wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie. 13. Nęcki Z. Negocjacje w biznesie, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1995 14. Nierenberg G.I i Calero H.H. Czytając w człowieku jak w otwartej książce, Rebis, Poznań 1999 15. Pease A. Język ciała – Jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Gemini, Kraków 1994 16. Programowanie Neurolingwistyczne. Nowa technologia osiągania sukcesów, Medium 1996 17. Pszczołowski T., Umiejętność przekonywania i dyskusji, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 1998, 2000. 18. Schopenhauer A., Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 2002 19. Schultz von Thun, F. Sztuka rozmawiania, Kraków 2004 20. Steward J. Mosty zamiast murów, PWN, Warszawa 2002 21. Szopski, Marek (2005) Komunikowanie międzykulturowe. Warszawa: WSiP. 22. Wiszniewski A., Jak przekonująco mówić i przemawiać, Warszawa 1994. |
Efekty uczenia się: |
Student po zakończonych zajęciach: WIEDZA K_W02 - zna i rozumie podstawowe kategorie i pojęcia z zakresu komunikowania interpersonalnego K_W03- zna i rozumie znaczenie procesów komunikacyjnych w społeczeństwie, w tym w obszarze polityki K_W04- zna i rozumie relację między polityką i komunikowaniem interpersonalnym K_W05 - zna i rozumie specyfikę perspektyw poznawczych i teorii komunikowania interpersonalnego UMIEJĘTNOŚCI K_U02 - potrafi wskazywać i wyjaśniać procesy komunikacji werbalnej i niewerbalnej oraz style komunikacji interpersonalnej K_U03 - potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną dotyczącą komunikacji werbalnej i niewerbalnej w celu analizowania i interpretowania zjawisk w obszarze polityki. K_U08 - potrafi samodzielnie docierać do źródeł i poszerzać swoją wiedzę z zakresu komunikowania interpersonalnego K_U09 - potrafi prezentować własne idee oraz argumentować przyjęty punkt widzenia K_U10 - potrafi zrealizować prostą analizę struktury komunikatu KOMPETENCJE K_K01 – absolwent jest gotów do praktycznego posługiwania się wiedzą z zakresu komunikowania. K_K04 – absolwent jest gotów do przyjmowania aktywnej postawy wobec otaczającego go świata, w tym inicjowania efektywnej komunikacji z otoczeniem. |
Metody i kryteria oceniania: |
Test polegający na praktycznej umiejętności zastosowania wiedzy zdobytej podczas zajęć. + obecność i aktywny udział w zajęciach. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT WYK
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Emilia Jaroszewska | |
Prowadzący grup: | Emilia Jaroszewska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę |
|
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje zagadnienia z teorii komunikowania oraz metody skutecznego porozumiewania się i wywierania wpływu na odbiorcę. |
|
Pełny opis: |
Podczas zajęć studenci zapoznają się z podstawowymi zagadnieniami z zakresu teorii komunikowania takimi jak: typy komunikowania, modele komunikowania, specyfika kanału i przekazu, skuteczne słuchanie, typy kodów, dekodowanie, bariery, gatunki mowy, problemy w interpretacji słów (np. słowa denotywne i konotywne, trójkąt semiotyczny Ogdena i Richardsa). Ponadto poznają techniki przydatne w prowadzeniu sporów i negocjacji w tym zasady retoryki i erystyki (chwyty polemiczne, odpowiadanie na trudne/niewygodne pytania, przemawianie, elementy zwiększające wiarygodność wypowiedzi). Istotnym elementem zajęć jest też wiedza na temat metod wywierania wpływu na odbiorcę oraz techniki skutecznego komunikowania się (np. Cialdini, programowanie neurolingwistyczne, struktura rozmowy). Część zajęć poświęcona jest komunikowaniu parawerbalnemu i niewerbalnemu (kinezjetyka, haptyka, proksemika, mimika, okulestyka, olfaktyka, chronemika, aparycja), w kontekście umiejętnośći interpretacji przekazu rozmówcy (np. wykrywania kłamstwa), ale też świadomości znaczenia wysyłanych sygnałów. Uzupełniający wątek stanowi komunikowanie międzykulturowe, analizowane w odniesieniu do antropologicznych modeli różnic kulturowych oraz elementów utrudniających interpretację przekazu podczas kontaktu osób z różnych regionów świata (bariery mentalne i różnice w zakresie komunikowania werbalnego, para werbalnego i niewerbalnego). |
|
Literatura: |
1. Adler R.B., Relacje interpersonalne, Rebis, Poznań 2006 2. Cialdini R. Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk 1999 3. Dimitrius J-E. Sztuka obserwacji, Helion, Gliwice 2008 4. Głodowski W. Komunikowanie interpersonalne, Hansa comunication, Warszawa 2001 5. Griffin. E, Podstawy komunikacji społecznej, GWP, Gdańsk 2003 6. Hall Edward T. (1984) Poza kulturą. Warszawa: PWN. 7. Hofstede, Geert i in. (2011) Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu. Warszawa: PWE. 8. Lewandowska-Tarasiuk E. W teatrze prezentacji.O sztuce perswazji, WP, Warszawa 2005 9. Mann S. Jak w pracy ukrywać to, co czujemy i udawać to, co czuć powinniśmy, Amber Warszawa 2002 10. McKay M., Davis M. I Fanning P. Sztuka skutecznego porozumiewania się, GWP, Gdańsk 2003 11. Mikułowski-Pomorski J. Komunikacja Międzykulturowa, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2003 12. Mikułowski-Pomorski, Jerzy (2003) Komunikacja międzykulturowa – wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie. 13. Nęcki Z. Negocjacje w biznesie, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1995 14. Nierenberg G.I i Calero H.H. Czytając w człowieku jak w otwartej książce, Rebis, Poznań 1999 15. Pease A. Język ciała – Jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Gemini, Kraków 1994 16. Programowanie Neurolingwistyczne. Nowa technologia osiągania sukcesów, Medium 1996 17. Pszczołowski T., Umiejętność przekonywania i dyskusji, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 1998, 2000. 18. Schopenhauer A., Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 2002 19. Schultz von Thun, F. Sztuka rozmawiania, Kraków 2004 20. Steward J. Mosty zamiast murów, PWN, Warszawa 2002 21. Szopski, Marek (2005) Komunikowanie międzykulturowe. Warszawa: WSiP. 22. Wiszniewski A., Jak przekonująco mówić i przemawiać, Warszawa 1994. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.