Interpretatio Romana - cywilizacja śródziemnomorska a barbarzyńcy od Scytów po Słowian

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3105-IR-OG
Kod Erasmus / ISCED:	03.6 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Interpretatio Romana - cywilizacja śródziemnomorska a barbarzyńcy od Scytów po Słowian
Jednostka:	Instytut Historii Sztuki
Grupy:	Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie Instytutu Historii Sztuki Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	ogólnouniwersyteckie
Skrócony opis:	Sformułowanie interpretatio Romana zostało użyte przez Tacyta przy wyjaśnianiu czytelnikowi charakteru dwóch bóstw, czczonych przez jedno z plemion barbarzyńskich. Zajęcia będą dotyczyły właśnie rozumienia przez przedstawicieli cywilizacji antycznej otaczających ją barbarzyńców, przy czym ramy czasowe obejmą zarówno helleńskie postrzeganie Scytów, jak wczesnośredniowieczną interpretację założycielskich mitów ludów germańskich. Jednocześnie tematem rozważań będzie też kwestia, jak barbarzyńcy absorbowali zwyczaje śródziemnomorskie.
Pełny opis:	Podane niżej tematy to nie sztywny program zajęć, tylko podanie przykładowych problemów, których będzie dotyczyć tematyka wykładów Kogo w starożytności uważano za barbarzyńców i z czego wynikało zainteresowanie tymi ludami – zbieżność wizji antycznych i koncepcji XIX-wiecznych etnologów Co o Scytach wiedział Herodot? Celtowie – dlaczego trafili na Ołtarz Pergamoński? Germanie – czy Tacyt pisał prawdę? Czy nad Bałtykiem zmieniały się reguły? Origo gentis Gotów Co Kasjodor i Jordanes wiedzieli o ludach na północy Barbaricum Pweł Diakon i Longobardowie
Literatura:	Zajęcia będą odwoływały się do ogólnej wiedzy uczestników i informacji przekazywanych przez prowadzacego. Podane niżej pozycje stanowią wskazówki bibliograficzne, dla osób chcących poszerzyć wiedzę. K. Godłowski, Pierwotne siedziby Słowian. Wybór pism pod redakcją Michała Parczewskiego, Kraków 2000. P. Kaczanowski, J.K. Kozłowski, Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Wielka historia Polski, tom 1, Kraków 1998. A. Kokowski, Goci. Od Skandzy do Campi Gothorum, Warszawa 2007. J. Kolendo, Świat antyczny i barbarzyńcy. Teksty, zabytki, refleksja nad przeszłością, tom I, Warszawa 1998. [T. Płóciennik, J. Kolendo], P. Cornelius Tacitus, Germania – Publiusz Korneliusz Tacyt, Germania. Przekład Tomasz Płóciennik. Wstęp i komentarz Jerzy Kolendo, Poznań 2008. J. Strzelczyk, Odkrywanie Europy, Poznań 2000. St. Turlej (red.), Barbarzyńcy u bram imperium, Kraków 2007. J. Wielowiejski (red.), Znaczenie wojen markomańskich dla państwa rzymskiego i północnego Barbaricum, Scripta Archaeologica II, Warszawa 1982. R. Wołągiewicz, Kultura wielbarska – problemy interpretacji etnicznej, [w:] T. Malinowski (red.), Problemy kultury wielbarskiej, Słupsk 1981, 79-106.
Efekty uczenia się:	K_W06: ma wiedzę o dawnych i współczesnych instytucjach kultury i orientację w życiu kulturalnym K_W14: posiada podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych osiągnięciach w zakresie nauki o kulturze oraz pokrewnych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem archeologii protohistorycznej K_W15: ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych koncepcjach filozoficznych od antyku do współczesności, ze szczególnym uwzględnieniem antycznych koncepcji historiozoficznych K_U05: potrafi krytycznie analizować teksty z obszaru teorii sztuki antycznej i pradziejowej i nowych mediów, socjologii i filozofii kultury K_U07: posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów różnych badaczy historii sztuki antycznej i pradziejowej, historii kultury i archeologii protohistorycznej oraz umiejętność wyciągania wniosków K_K02: ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie światowego i krajowego dziedzictwa kulturowego, standardów upowszechniania, bezpieczeństwa i ochrony zabytków i stanowisk archeologicznych K_K04: prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu (muzealnika, kuratora, pracownika służby ochrony zabytków, animatora kultury, recenzenta wystaw)
Metody i kryteria oceniania:	egzamin

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.