Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Techniki komunikacji niewerbalnej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3322-INTKI-OG
Kod Erasmus / ISCED: 09.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0232) Literatura i językoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Techniki komunikacji niewerbalnej
Jednostka: Katedra Lingwistyki Formalnej
Grupy: Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne
Przedmioty ogólnouniwersyteckie Katedry Lingwistyki Formalnej
Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim
Przedmioty ogólnouniwersyteckie przez Internet (platforma edukacyjna)
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

ogólnouniwersyteckie

Założenia (opisowo):

Zaliczenie zajęć ułatwia wcześniej przyswojona wiedza z zakresu nauki o języku, wstępu do semiotyki językoznawczej, komunikacji językowej, komunikacji werbalnej i niewerbalnej.

Tryb prowadzenia:

zdalnie

Skrócony opis:

UWAGA! Udział w kursie wymaga znajomości języka angielskiego w stopniu umożliwiającym lekturę artykułów naukowych.

Komunikujemy się ze sobą w rozmaity sposób – poza powiedzeniem, że to a to mamy do dyspozycji różne inne techniki komunikacji, takie jak np. pokazywanie czegoś dłońmi czy dawanie do zrozumienia wyrazem twarzy.

Celem zajęć jest prezentacja niewerbalnych technik komunikacji interpersonalnej z perspektywy różnych paradygmatów badawczych, takich jak psychologia czy socjologia, i ich porównanie z badaniami stricte językoznawczymi oraz wnioskami z przeprowadzanych w ramach kursu analiz różnych sytuacji komunikacyjnych.

Uczestnicy kursu będą mogli także zapoznać się z metodami badań nad komunikacją niewerbalną, w tym zwłaszcza z powszechnie obecnie stosowanymi metodami korpusowymi.

Pełny opis:

Komunikujemy się ze sobą w rozmaity sposób – poza powiedzeniem, że to a to mamy do dyspozycji różne inne techniki komunikacji, takie jak np. pokazywanie czegoś dłońmi czy dawanie do zrozumienia wyrazem twarzy.Zgodzić się z kimś na przykład można, mówiąc lub pisząc: „Zgadzam się!”, „Zgoda!”, „Wyrażam zgodę...” czy stosując mniej bezpośrednie formuły, skrócone – takie jak „OK” – lub rozbudowane – takie jak „Tak, oczywiście, jesteśmy w tej sprawie jednomyślni.”, potoczne – takie jak „Pewnie, zróbmy tak!” – lub bardziej oficjalne „Niech tak właśnie będzie!”. Ponadto, aby się z kimś zgodzić, można użyć gestu i w odpowiedni sposób pokiwać głową lub ruszyć ręką. Wiedza na temat dostępnych technik komunikacyjnych tkwi w samym języku naturalnym – w codziennych rozmowach relacjonujemy sobie nawzajem nasze zachowania komunikacyjne, mówiąc, że ktoś coś nam powiedział, pokazał, czy też dał do zrozumienia, robiąc taką a nie inną minę lub wykonując taki a nie inny gest.

Celem zajęć jest prezentacja niewerbalnych technik komunikacji interpersonalnej z perspektywy różnych paradygmatów badawczych, takich jak psychologia czy socjologia, i ich porównanie z badaniami stricte językoznawczymi oraz wnioskami z przeprowadzanych w ramach kursu analiz różnych sytuacji komunikacyjnych.

Uczestnicy kursu będą mogli także zapoznać się z metodami badań nad komunikacją niewerbalną, w tym zwłaszcza z powszechnie obecnie stosowanymi metodami korpusowymi.

UWAGA! Udział w kursie wymaga znajomości języka angielskiego w stopniu umożliwiającym lekturę artykułów naukowych.

Literatura:

• Antas Jolanta (2013): Semantyczność ciała. Gesty jako znaki myślenia. Łódź: Primum Verbum.

• Antas Jolanta, Kraśnicka-Wilk Izabela (2013): Funkcje emblematów w strukturze dialogu, „LingVaria” nr 2 (16), s. 15-42.

• Bloch Jagoda (2013): Intonacja polskich wystąpień publicznych – od konferencji prasowej do mównicy sejmowej, Studia Medioznawcze Media Studies, 61-71.

• Bublitz Wolfram, Hübler Axel, (Ed.), (2007): Introducing metapragmatics in use. W: Bublitz, W., Hübler, A., (red.), Metapragmatics in use. John Benjamins, Amsterdam, s. 1-26.

• Clark H. H. (2003), Pointing and Placing. W: Kita S. (red.). Pointing. Where language, culture, and cognition meet. Hillsdale NJ: Erlbaum, s. 243-268.

• Goffman Erving (2006): Twarz: analiza rytualnych aspektów interakcji społecznej. W: Rytuał interakcyjny, Warszawa, s. 5-41.

• Heliasz-Nowosielska Celina, Granice interpretacji lingwistycznej w badaniach nad komunikacją niewerbalną, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego (w druku).

• Hübler Axel (2007): On the metapragmatics of gestures. W: Bublitz, W., Hübler, A., (red.), Metapragmatics in use. John Benjamins, Amsterdam, s. 107-128.

• Jarząbek Krystyna (1994). Gestykulacja i mimika. Słownik, Katowice: Śląsk.

• Kendon Adam (2000). Language and gesture: Unity or duality?. W: McNeill D. (red.), Language and gesture, Cambridge, UK: Cambridge University Press, s. 47–63.

• Krejdlin Grigorij (2004): Russian gestures and Russian phraseology I. Types of lexical information and the structure of lexical entries in a dictionary of Russian gestures. W: Müller C., Posner R. (red.), The semantics and pragmatics of everyday gestures, Berlin: Weidler Verlag.

• Lin Yen-Liang (2017): Co-occurrence of speech and gestures: A multimodal corpus linguistic approach to intercultural interaction. Journal of Pragmatics

117, s. 155-167

• Lynn, Ulrike (2011): Keep in Touch – A Dictionary of Contemporary Physical Contact Gestures in the Mid-Atlantic region of the United States, Opus, Digital Repository of Technische Universität Berlin, http://opus4.kobv.de/opus4-tuberlin/frontdoor/index/index/docId/3484.

• McNeill David (2003): Pointing and morality in Chicago. W: Kita S. (red.): Pointing: Where Language, Culture, and Cognition Meet, Mahwah, NJ: Erlbaum, s. 293-306.

• Mehrabian Albert, Wiener Morton (1967): Decoding of Inconsistent Communications, Journal of Personality and Social Psychology 6 (1), s. 109–114.

• Mehrabian Albert, Ferris Susan R. (1967): Inference of Attitudes from Nonverbal Communication in Two Channels, Journal of Consulting Psychology 31 (3), s. 248–252.

• Nowak Tomasz (2011): Czytać w czyichś oczach, czyli od inferencji do empatii, „Prace Filologiczne”, tom LXII, Warszawa.

• Tomasello Michael (2006). Why don't apes point? W: Enfield N. J., Levinson S. C. (red.), Roots of human sociality: Culture, cognition and interaction, s. 506–524.

• Załazińska Aneta (2013): Niewerbalne znaki sporu – gesty i inne zachowania towarzyszące mowie jako semiotyczne elementy konstytuujące i wyrażające spór, „Forum Artis Rhetoricae, nr 1 (32), s.34-53.

Efekty uczenia się:

Poszerzenie wiedzy na temat technik komunikacji interpersonalnej, metod ich opisu oraz teoretycznych podstaw i praktycznych sposobów ich rozróżniania.

Rozwój umiejętności komunikacyjnych.

Zwiększenie świadomości mechanizmów komunikowania i kompetencji związanych z kształtowaniem aktów komunikacji.

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę końcową składa się średnia z oceny za bieżącą pracę nad punktowanymi zadaniami kursowymi i z oceny za wykonanie pracy na zaliczenie w sali. Praca w sali obejmuje odpowiedź na kilka pytań otwartych, dotyczących zagadnień z całego kursu, a warunkiem dopuszczającym do jej wykonania jest zaliczenie wszystkich zadań z kursu on-line.

Zaliczenie końcowe w sali odbywa się w pierwszym tygodniu sesji w budynku Wydziału Neofilologii przy Dobrej 55.

Pełny regulamin kursu jest dostępny dla zarejestrowanych uczestników po zalogowaniu się na platformie COME i wejściu na stronę kursu.

Praktyki zawodowe:

Nie

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)