Specjalistyczne praktikum z podstaw inżynierii skalnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4030-SPPIS |
Kod Erasmus / ISCED: |
07.202
|
Nazwa przedmiotu: | Specjalistyczne praktikum z podstaw inżynierii skalnej |
Jednostka: | Wydział Geologii |
Grupy: |
Przedmioty do wyboru/specjalizacyjne na kierunku MSOŚ oferowane przez Wydział Geologii |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Wymagania (lista przedmiotów): | Geologia 4030-GEO |
Założenia (opisowo): | Podstawowa znajomość języka angielskiego. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia praktyczne w laboratorium oraz modelowanie numeryczne w pracowni komputerowej. Doświadczalne określanie parametrów wytrzymałościowych skał oraz ocena ich przydatności na potrzeby przede wszystkim architektury użytkowej. Metody klasyfikacji skał i masywów skalnych, oceny stanu naprężeń, fazy deformacji. Określanie współczynników odkształcalności, starzenie się skał. |
Pełny opis: |
Celem cyklu prac laboratoryjnych i modelowania komputerowego jest zrozumienie złożonych procesów i mechanizmów zniszczenia skał, związanych z działalnością inżynierską czy też ze środowiskowymi czynnikami degradującymi. Na podstawie zdobytej wiedzy studenci nabierają umiejętności podstawowego projektowania wyrobisk i zboczy, a także umiejętność diagnozowania procesów deterioracji w zabytkowych konstrukcjach kamiennych. Badania laboratoryjne są wstępem do zajęć w pracowni komputerowej, gdzie na podstawie otrzymanych doświadczalnie parametrów tworzone są modele zachowania się skał w stanach krytycznych: pod obciążeniem, z upływem czasu, pod wpływem czynników termicznych i agresywnych mediów. Program zajęć: Wprowadzenie w problematykę zajęć. Pojęcia podstawowe. Skała i jej modele zachowania pod obciążeniem. 1. Stany graniczne. Prosty stan naprężenia, złożony stan naprężenia. Stosowane opisy teoretyczne (2.godz). 2. Przygotowanie próbek do badań, wyznaczanie fizycznych właściwości skał: gęstość objętościowa, porowatość, nasiąkliwość, mrozoodporność (4 godz.). 3. Wyznaczanie mechanicznych właściwość skał. Wytrzymałość na ściskanie w stanie powietrzno-suchym, nasycenia wodą i po mrożeniu (2 godz.). 4. Wytrzymałość na rozciąganie i zginanie (4 godz.) 5. Struktura geometryczna powierzchni kontaktu i jej wpływ na właściwości mechaniczne skał (2 godz.) 6. Starzenie się skał, sposoby ilościowej i jakościowej interpretacji procesu deterioracji (6 godz.) 7. Parametry stanu naprężenia i odkształcenia. Czynnik czasu w tych stanach. Współczynniki odkształcalności (4 godz.). 8. Modele zachowania się skał w stanach krytycznych, warunki równowagi w trójosiowym stanie naprężenia (2 godz.). 9. Mechanizmy deformacji, modele zniszczenia i sposoby ich przeciwdziałania. (4 godz.) |
Literatura: |
- E. Hoek. 2007.Practical Rock Engineering: http://www.rocscience.com/hoek/PracticalRockEngineering.asp - Pinińska J. 1994-2006. Właściwości wytrzymałościowe i odkształceniowe skał; 1-10; Wydawnictwo Tinta; Warszawa. - Dadlez R., Jaroszewski, W. 1994 - Tektonika, PWN, Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu student: - zna procesy i mechanizmy deterioracji skał, - umiejętnie ocenia warunki współpracy obiektów inżynierskich z podłożem skalnym, - rozpoznaje możliwości wykorzystania surowców kamiennych w przemyśle kamieniarskim, budownictwie współczesnym i historycznym, - rozpoznaje zagrożenia naruszenia stateczności obiektów kamiennych, - zna podstawowe metody ochrony zabytkowych elementów kamiennych przed czynnikami środowiskowymi. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena indywidualnych efektów końcowych poszczególnych ćwiczeń praktycznych. Końcowe zaliczenie ustne na podstawie indywidualnej prezentacji. |
Praktyki zawodowe: |
- |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.