Discourses of Health in American Culture (Dyskursy zdrowia w amerykańskiej kulturze)

fakultatywne
proseminaria

w sali

Celem tego kursu jest zainspirowanie srudentów i studentek do badania i problematyzowania tematów związanych ze zdrowiem w kulturze amerykańskiej; oraz zaoferowanie im wglądu w nowe, rozwijające się pola badawcze, jakimi są medical humanities, antropologia medyczna i Science and Technology Studies (STS). Proseminarium ma charakter warsztatowy, jego celem jest rozwijanie umiejętności badawczych uczestniczek_ków, poprzez eksplorację sześciu głównych obszarów / dyskursów zdrowia we współczesnej kulturze amerykańskiej. Są to dyskursy dotyczące: hormonów (np. dopaminy, oksytocyny etc.); nowego, zmedykalizowanego rozumienia zdrowia psychicznego i nauroatypowości (autyzm, ADHD); popularnych dyskursów czerpiących z psychologii, psychiatrii i psychoterapii („therapy speak”); dyskursów fitnessu, wellness, chudości i grubości; dyskursów i praktyk używania leków (np. Ozempic); dyskursów na temat przemysłu farmaceutycznego i epidemii opioidów.

Celem tego kursu jest zainspirowanie studentów i studentek do badania i problematyzowania tematów związanych ze zdrowiem w kulturze amerykańskiej; oraz zaoferowanie im wglądu w nowe, rozwijające się pola badawcze, jakimi są medical humanities, antropologia medyczna i Science and Technology Studies (STS). Proseminarium ma charakter warsztatowy, jego celem jest rozwijanie umiejętności badawczych uczestniczek_ków, poprzez eksplorację sześciu głównych obszarów / dyskursów zdrowia we współczesnej kulturze amerykańskiej.

W czasie zajęć będziemy eksplorować amerykańskie dyskursy odnoszące się do:

1. hormonów (np. dopaminy, oksytocyny etc.) oraz ich postrzeganej roli w życiu codziennym;

2. nowego, zmedykalizowanego rozumienia zdrowia psychicznego i nauroatypowości (autyzm, ADHD); będziemy analizować teksty kultury (np. memy), popularyzujące wiedzę na temat neuroatypowości, autodiagnozy, diagnozy, sposobów radzenia sobie z przejawami neuroatypowości;

3. wiedzy z zakresu psychologii, psychiatrii i psychoterapii oraz nowe sposoby wyrażania się, oparte na praktykach z tych dziedzin („therapy speak”);

4. fitnessu, wellness, chudości i grubości oraz ich przecięć z dyskursami moralności, duchowości i obywatelstwa;

5. praktyk używania leków (na receptę i bez recepty np. Ozempic), coraz bardziej popularnych w amerykańskiej kulturze;

6. przemysłu farmaceutycznego i epidemii opioidów, a także ich aspektów politycznych, rasowych i dotyczących medykalizacji.

Ponieważ celem proseminarium jest rozwijanie umiejętności badawczych, praca końcowa będzie polegała na przeprowadzeniu badań nad wybranym dyskursem i napisaniu pracy końcowej, łączącej perspektywę kulturoznawczą i nauk społecznych. Napisanie pracy końcowej (10-15 stron) będzie wymagało przeprowadzenia przeglądu literatury, zgromadzenia i analizy materiałów badawczych, dotyczących jednego z dyskursów zdrowia w kulturze amerykańskiej.

• A Reader in Medical Anthropology: Theoretical Trajectories, Emergent Realities, ed. B.J. Good, M. J. Fischer, S. Willen, Mary-Jo DelVecchio Good, 2010

• The Routledge Handbook of Medical Anthropology, ed. L. Manderson, E. Cartwright, A. Hardon, Routledge, 2012

• Michel Foucault: The History of Sexuality vol. 1, Vintage books ed., New York, 1990

• Michel Foucault: The Birth of Biopolitics. Lectures at the Collège de France, 1978-1979, Palgrave Macmillan, 2008

• Kimberly Sue: Getting Wrecked: Women, Incarceration, and the American Opioid Crisis (Volume 46) (California Series in Public Anthropology), University of California Press, 2019.

• Brodkin, K. (2001). Comments on “Discourses of Whiteness.” Journal of Linguistic Anthropology, 11(1), 147-150.

• Hansen, H. (2017). Assisted technologies of social reproduction: Pharmaceutical prosthesis for gender, race, and class in the White opioid “crisis.” Contemporary Drug Problems, 44(4), 321-338.

• Hansen, H. & Skinner, M. (2012). From white bullet to black markets and greened medicine: The neuroeconomics and neuroracial politics of opioid pharmaceuticals. Annals of Anthropological Practice 36(1), 167-182.

• Levine-Rasky (2016). Whiteness fractured. New York: Routledge.

• Mendoza, S., Rivera, A., & Hansen, H. (2018). Re-racialization of addiction and the re-distribution of blame in the white opioid epidemic. Medical Anthropology Quarterly, 00(0), 1-21.

• Netherland, J. & Hansen, H. (2016). The war on drugs that wasn’t: Wasted whiteness, ‘dirty doctors,’ and race in media coverage of prescription opioid misuse. Culture, Medicine, & Psychiatry 40, 664-686.

• The Contemporary Reader of Gender and Fat Studies, ed. Amy Erdman Farrell, Routledge, 2023.

• The Fat Studies Reader, Edited by Esther Rothblum and Sondra Solovay, New York University Press, New York, 2009.

• Catherine Liu: Virtue Hoarding. The case against professional managerial class. University of Minnesota Press, 2021.

Syllabus może ulec zmianom.

Najważniejszym oczekiwanym efektem kształcenia tego kursu jest nabycie umiejętności sporządzenia planu pracy badawczej, przeprowadzenia badań, i napisania tekstu naukowego o długości 10-15 stron.

Wśród umiejętności, które studenci powinni zdobyć w rezultacie tego kursu jest:

- umiejętność szukania źródeł pierwotnych i wtórnych oraz ocena ich wartości i przydatności

- umiejętność rozplanowania i prezentacji skomplikowanych wyników badań w sposób przejrzysty

- umiejętność konstruowania skutecznej argumentacji

- umiejętność dokumentowania źródeł w tekście akademickim (zgodnie ze stylem dokumentacyjnym opisanym przez Chicago Manual of Style) i uniknięcia w ten sposób plagiatu

- przeredagowanie pierwotnej wersji pod kierunkiem wykładowcy

- umiejętność samodzielnej pracy

Ostateczna ocena będzie oparta na następujących kryteriach:

1. Udział w zajęciach – zaleca się by studenci przychodzili na wszystkie zajęcia; niemniej jednak, student ma prawo opuścić jedne zajęcia – 5% ostatecznej oceny.

2. Aktywne uczestnictwo w zajęciach – 10% ostatecznej oceny.

3. Portfolio (wszystkie prace wykonywane w klasie i w domu oraz praca końcowa - pierwsza wersja i wersja ostateczna) – 85% ostatecznej oceny.

Studenci muszą przekroczyć pułap 60% by zaliczyć zajęcia. Jeżeli nie spełnią podstawowych wymogów kursu, nie zaliczą go.

Skala ocen:

0-60 – 2

61-77 – 3

78-89 – 4

90-100 – 5