Gramatyka opisowa języka węgierskiego II

obowiązkowe

Gramatyka opisowa języka węgierskiego I 3320-ZGJW6
Gramatyka opisowa języka węgierskiego I 3320-LGJW6
Gramatyka opisowa języka węgierskiego II 3320-ZGJW78W
Wstęp do językoznawstwa 3320-LWJEZ2
Wstęp do językoznawstwa 3320-ZWJEZ2

Dla studentów, którzy opanowali materiał objęty przedmiotem „Wstęp do językoznawstwa” i GOJW I.

w sali

Na wykładzie przedstawiane są zagadnienia dotyczące węgierskiego słowotwórstwa, leksykologii i lingwistyki tekstu.

Celem wykładu jest przekazanie wiedzy dotyczącej węgierskiego słowotwórstwa, leksykologii oraz lingwistyki tekstu.

Celem jest również rozwinięcie umiejętności czytania i rozumienia artykułów z zakresu językoznawstwa w języku węgierskim.

Na wykładzie studenci poznają:

- metody definiowania znaczeń leksykalnych we współczesnym słowniku objaśniającym języka węgierskiego,

- środki słowotwórcze w języku węgierskim,

- zagadnienia lingwistyki tekstu,

- zjawiska językowe pojawiające się w węgierskich reklamach.

Słowotwórstwo, kompozycja:

Literatura obowiązkowa:

- Keszler B., red. 2000, Magyar Grammatika, Budapest: Nemzeti Tankönyvkiadó. „A szóalkotás módja", 305-345.

Literatura uzupełniająca:

- É. Kiss K., Kiefer F., Siptár P., 2003, Új magyar nyelvtan, Budapest: Osiris., Rozdz. „Alaktan" – 3. „Szóképzés", 224-255; 4. „Az összetételek", 257-283.

- H. Varga M., 2005, „A 'hiányt' jelentő denominális fosztóképzős melléknevek szemantikai ellenpárjai”, Magyar Nyelvőr 129/1, 104-109.

Leksykografia i leksykologia:

Słowniki:

- Elekfi L., 1994, Magyar ragozási szótár, Budapest: az MTA Nyelvtudományi Intézete

- Forgács T., 2004, Magyar szólások és közmondások szótára, Mai nyelvünk állandósult szókapcsolatai példákkal szemléltetve, Budapest: Tinta Könyvkiadó

- Magyar Értelmező Kéziszótár, 2003, red. Pusztai F., Budapest: Akadémiai Kiadó

- O. Nagy G., Ruzsiczky É., 1991, Magyar szinonimaszótár, Budapest: Akadémiai Kiadó

- Magyar Szólástár. Szólások, helyzetmondatok, közmondások értelmező és fogalomköri szótára, 2004, red. Bárdosi V., Budapest: Tinta Könyvkiadó

- O. Nagy G., 1983, Magyar szólások és közmondások, Budapest

- Papp F., Magyar szóvégmutató szótár, Budapest: Akadémiai Kiadó

Literatura uzupełniająca:

- Kiss L., 1966, „Műveltségszók, vándorszók, nemzetközi szók”, Magyar Nyelv 62, 179-188.

- Minya K., 2003, Mai magyar nyelvújítás, Budapest: Tinta Könyvkiadó.

- Nyirkos I., 1982, „Irodalmi nyelv – köznyelv – népnyelv”, Magyar Nyelvjárások, 24, 19–30.

Lingwistyka tekstu:

Literatura obowiązkowa:

- Szikszainé Nagy I., 2004, Leíró magyar szövegtan, Budapest: Osiris. Rozdz. 2. A szöveg, 38-55, 7. Szöveggrammatika, 141-165, 8. Szövegszemantika, 166-205, 10. A szöveg szerkezete, 248-280.

Literatura uzupełniająca:

- Balázs J., A szöveg, Budapest: Gondolat. (wybrane fragmenty)

- Bańczerowski J., 2009, „A cím mint a legkisebb metaszöveg”, Magyar Nyelvőr, 468-472.

- Bańczerowski J., 2005, „A kötőszók mint metaszövegbeli operátorok”, Magyar Nyelvőr, 129/4, 488-494.

- Bańczerowski J., 2001, „A szövegkezdő metainformációs mondatok struktúrájáról és funkcióiról”, Magyar Nyelvőr 125/1, 423-430.

- De Beaugrande R., Dressler W., 1990, Wstęp do lingwistyki tekstu, Warszawa: PWN.

- Laczkó K., 2004, „A névmási rendszer funkcionális keretben I.”, Magyar Nyelvőr 128/4, 469–79.

- Laczkó K., 2005, „A névmási rendszer funkcionális keretben II.”, Magyar Nyelvőr 129/1, 78-88.

- Tolcsvai Nagy G., 2001, A magyar nyelv szövegtana, Budapest, Nemzeti Tankönyvkiadó.

Literatura uzupełniająca dotycząca języka reklam:

Forgács E., 2007, Nyelvi játékok. Kreativitás a viccekben, a reklámnyelvben, a sajtónyelvben és az irodalmi szövegekben, Szeged, SZEK Juhász Gyula Felsőoktatási Kiadó.

Po ukończeniu przedmiotu student:

wiedza

- zna wszystkie przyrostki słowotwórcze oraz zasady kompozycji w języku węgierskim,

- zna skrótowce w języku węgierskim,

- zna przykłady zapożyczeń pochodzących z różnych języków,

- rozumie znaczenie leksykologii,

- rozumie, na czym polega spójność semantyczna i gramatyczna tekstu,

- zna elementarną terminologię używaną w opisie języka, rozumie jej źródła oraz zastosowania

- ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem

umiejętności

- umie rozpoznać wszystkie przyrostki w czasownikach i rzeczownikach,

- umie analizować teksty,

- potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa w typowych sytuacjach profesjonalnych

kompetencje społeczne

- ma nawyk śledzenia współczesnych procesów i zjawisk zachodzących w języku węgierskim

Po ukończeniu przedmiotu student:

zna i rozumie elementarne zjawiska zachodzące w obszarach języka oraz elementarną terminologię używaną w opisie języka oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania (K_W01)

ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki, stylistyki, historii języka kierunkowego/węgierskiego (K_W02)

ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie (K_W03)

potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa (K_U01)

potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje kompetencje badawcze kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U13)

jest gotów do samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka węgierskiego rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01)

jest gotów do wykorzystania swoich kompetencji społecznych i językowych w zakresie komunikacji w języku węgierskim, potrafi je wykorzystać we współdziałaniu i pracy w zespole i przyjmować w niej różne role (K_K04)

Kontrola obecności na wykładzie.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu pod koniec roku akademickiego jest otrzymanie zaliczenia (ZAL.) po I i II. semestrze, oraz zaliczenie na ocenę ćwiczeń z tego przedmiotu po obu semestrach.

Egzamin końcowy pisemny ma postać testu złożonego, który obejmuje wszystkie zagadnienia obu semestrów.

brak